Abstract:
مدیریت فرهنگی و رسانهای کشور است که در صورت تلفیق با تجربههای متفاوت جهانی،میتواند جامعتر، آیندهنگرتر و پربارتر شود.رسانهها به عنوان یک نهاد اجتماعی فعال و مؤثر،موظفند حقوق افراد حقیقی و حقوقی را رعایت کنند. آنها همچنین خواستار حفظ حقوق خود از سوی گروهها،سازمانها و نهادهای مختلف خصوصی،عمومی و دولتی هستند.در این نوشته مبانی حقوق رسانهها را که در کل قوانین و مقررات رسانهای قابل مشاهدهاند بررسی کردهایم.این مبانی عبارتند از: 1.تنوع خدمت،2.رقابت؛3. هماهنگی با قوانین دیگر؛4.رعایت عرف؛5.رعایت اقشار خاص؛6. مسؤولیت؛7.عدم فریبکاری؛8.حقوق فردی. تمهیدات لازم برای حفظ این مبانی در قوانین رسانهای عبارتند از: 1.امنیت کار سختافزار؛2.عدم تعریف جرم رسانهای؛3.دخالت دادن نهادهای عرفی و صنفی؛4.عدم القای ترس و واهمه به حاکمیت. قوانین مورد بررسی در این نوشته عبارتند از قانون تلویزیونهای خصوصی انگلستان(قانون برنامه و قانون تبلیغات)،مقررات پخش رادیویی امریکا و قانون رسانههای همگانی اتحاد جماهیر شوروی(سابق)(در سالهای تحول و فروپاشی این کشور)این سه قانون علی رغم تفاوتهای بسیار و تعلق به سه کشور با تفاوتهای بیشمار،مبانی مشترکی دارند که در این مقاله به طور جداگانه بررسی شدهاند.همچنین از حیث تمهیدات مربوط به حفظ نهاد رسانهها،تعارضی میان قوانین مذکور وجود ندارد.لذا آشنایی با این مقررات برای مسؤولان سیاستگذاری و برنامهریزی کشور از یکسو و دستاندرکاران رسانهها و خبرنگاران و روزنامهنگاران از سوی دیگر میتواند مفید و قابل توجه باشد. به طور کلی آگاهی از مبانی حقوقی رسانهها قادر خواهد بود نقش مؤثری در ایجاد نگرش منطقی و واقعبینانه نسبت به حقوق رسانهها،در سطوح مختلف تصمیمگیری و اجرا،بازی کند.از این منظر،مطالعه مقاله حاضر قابل توجیه است.طبیعی است که بومیسازی مقررات با توجه به ویژگیهای فرهنگی، سیاسی و تاریخی،از مسؤولیتهای
Machine summary:
"در بند(هـ)از دیباچهء قانون تلوزیونهای خصوصی در انگلستان،این برابری فرض گرفته شده است: «کلبهء صاحبان امتیاز باید تضمین کنند که برنامههای ارسالی آنان با این قانون انطباق داشته باشد و ITC (کمیسیون مستقل تلویزیونی)را نیز متقاعد سازند که مراحل مقتضی را برای برآوردن این امر لحاظ کردهاند.
در بند چهارم بخش ب از قسمت دوم مقررات رادیویی امریکا به این نکته توجه شده است: «دستاندرکاران رادیویی و ارائهکننده آگهی باید در مورد محتوای برنامههای تجارتی و نحوهء ارائه برنامههایی که مشابه برنامههای کودکان طرح میشوند احتیاطهای خاصی را اعمال کنند.
مقررات پخش رادیویی امریکا در مقایسه با قانون رسانههای اتحاد جماهیر شوروی(سابق)و قانون تلویزیونهای خصوصی انگلستان(که در این نوشته مورد استناد قرار داشتهاند)بیشتر به مسؤولیت رسانه و عوامل دستاندرکاران آن پرداخته است.
مقررات پخش رادیویی امریکا به این موضوع توجه ویژه داشته و در بندها و بخشهای گوناگون بدان متمرکز شده است: قسمت اول بخش خ-بند 1:درخواست و تقاضا از دستاندرکاران رادیو،شبکهها و سایر منابع برنامه این است که صمیمیت و اطمینان را در رادیو جا دهند و هوشیارانه از مخاطبان در برابر اعمال برنامههای فریبدهنده مراقبت و محافظت نمایند.
اما در بحث از حقوق رسانهها آنچه از حقوق فردی باید مورد توجه قرار گیرد و در سنت حقوقی آنگلوساکسون-دلیل وضوح و مفروض واقع شدن به آن اشارهای نشده،حق دریافت اطلاعات است و اما در قانون رسانههای همگانی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی (سابق)که در سال 0991(دورهء تحولات) نوشته شده به این حق اشاره شده است."