خلاصة:
دریای خزر که گاهی بزرگترین دریاچه جهان و گاهی کوچک ترین دریای خودکفای کره ی زمین طبقه بندی می شود بزرگترین پهنه ی آبی محصور در خشکی است و دارای با ارزش ترین ذخایر آبزیان و تامین کننده ی 80% خاویار جهان شرایط خاصی را از لحاظ اکولوژیکی و تنوع زیستی می باشد. بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991 تمام نگاه ها به دریای خزر و کشورهای تازه استقلال یافته ی آن (ترکمنستان،قزاقستان،آذربایجان) دوخته شد و عدم دسترسی به یک رژیم حقوقی واحد و همچنین عدم نظارت زیست محیطی کشورهای پیرامون نسبت به این میراث گران بها این دریاچه را نیز مانند سایر آب راهها و دریاهای جهان با مشکل رو به تزایدی در زمینه ی آلودگی محیط زیست مواجه کرده است ادامه ی این آلودگی ها خسارات جبران ناپذیری هم از منظر داخلی و هم از لحاظ بین المللی بر جای خواهد گذاشت. سوال اصلی مقاله ی حاضر این است: نقش کنوانسیون های بین المللی در جلوگیری از انباشت و بازیافت پسماندهای دریای خزر چیست؟نگارنده در صدد است که محیط زیست و پسماندهای این دریاچه ی مهم را از دو منظر داخلی و بین المللی با تکیه بر کنوانسیون ها و حقوق بین الملل محیط زیست مورد بررسی قرار داده و راهکارهایی را در خصوص حل این معضل ملی و بین المللی ارائه دهد.
The Caspian Sea, sometimes the largest lake in the world, and sometimes the
smallest self-sufficient sea of land, is the largest enclosed land area, with the
most valuable reservoirs of water and %80of the caviar in the world, has
ecologically and Biodiversity. After the collapse of the Soviet Union in 1991, all
eyes were seized on the Caspian Sea and its newly independent states
(Turkmenistan, Kazakhstan, Azerbaijan), and the lack of access to a single legal
regime, as well as the lack of environmental monitoring of the surrounding
countries towards this The legacy of this lake, like other waterways and seas in
the world, faces a growing environmental pollution problem. The continued
pollution of these landscapes will leave irreparable damage both internally and
internationally. . The main question of the present article is: What is the role of
international conventions in preventing the accumulation and recycling of
Caspian wastes? The author intends to focus on the environment and waste of
this important lake from both domestic and international perspectives on the
basis of conventions And international environmental law, and provide
solutions for addressing this national and international problem.
ملخص الجهاز:
بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991 تمام نگاه ها به دریای خزر و کشورهای تازه استقلال یافته ی آن (ترکمنستان،قزاقستان،آذربایجان) دوخته شد و عدم دسترسی به یک رژیم حقوقی واحد و همچنین عدم نظارت زیست محیطی کشورهای پیرامون نسبت به این میراث گران بها این دریاچه را نیز مانند سایر آب راهها و دریاهای جهان با مشکل رو به تزایدی در زمینه ی آلودگی محیط زیست مواجه کرده است ادامه ی این آلودگی ها خسارات جبران ناپذیری هم از منظر داخلی و هم از لحاظ بین المللی بر جای خواهد گذاشت.
فقدان یک نظام حقوقی حاکم بر محیط زیست دریایی خزر نمی تواند توجیه کننده ی آن باشد که کشورهای ساحلی این دریا در اجرا قواعد بین المللی حاکم بر محیط زیست کوتاهی کرده و از آن غافل باشند چرا که عوامل زیست محیطی دریای خزر از لحاظ تاثیر گذاری و شرایط آب و هوایی مناطق همجوار و به طور کلی در دریای خزر به گونه ای است که مجالی برای مساحمه و دفع الوقت دولت های ساحلی نمی گذارد.
5-کنوانسیون جلوگیری از آلودگی دریایی ناشی از دفع(تخلیه ) مواد زاید ودیگر مواد-لندن ۱۹۷5 ماده 1 این کنوانسیون مقرر می دارد: 1- اعضای متعاهد باید به صورت فردی و جمعی کنترل مؤثر همه منابع آلودگی محیط زیست دریایی راترغیب نمایند و به ویژه خود متعهد شوند تا به منظور جلوگیری از آلودگی دریاها، از طریق دفع مواد زاید و سایرموادی که برای سلامت بشر ایجاد خطرمی کنند و مناب ع زیست ی و حیا ت موجودا ت دریای ی را مخاطر هآمیزمی نمایند، و به امکانات رفاهی دریا آسیب می رسانند و یا با دیگر استفاده های قانونی از دریا تداخل پیدا می کنند،همه روشهای عملی را به کار بندند.