خلاصة:
زمینه و هدف: ترس از ارزیابی منفی، توجه متمرکز برخود و خود انتقادی از جمله عوامل شناختی مهم در اختلال اضطراب اجتماعی هستند. تاکنون مداخلات درمانی زیادی به منظور بهبود آنها معرفی شده است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری و روان نمایشگری بر کاهش این نشانگان انجام شده است. مواد و روشها: این تحقیق از نوع نیمه تجربی با دو گروه ازمون وگروه کنترل میباشد. در این تحقیق 60 نفر از دانشجویان دانشکده علوم پزشکی نیشابورکه دارای معیارهای اضطراب اجتماعی بودند، بعنوان نمونههای پژوهش در سه گروه 20 نفره شامل دو گروه ازمون و گروه کنترل بصورت تصادفی تقسیم شدند. هر سه گروه با فرم کوتاه پرسشنامه ترس از ارزیابی منفی، پرسشنامه کانون توجه و خود انتقادی مورد ارزیابی قرار گرفتند. پس از12 جلسه 2 ساعته مداخله شناختی رفتاری و روان نمایشگری بصورت جداگانه در گروههای آزمون و عدم مداخله در گروه کنترل، مجددا عوامل شناختی فوق مورد سنجش قرار گرفتند. یافتهها: یافتههای تحقیق نشان داد مداخله شناختی رفتاری و روان نمایشگری هر دو باعث کاهش معنی داری در ارزیابی منفی (559/11=F و 001/0=p) توجه متمرکز بر خود (343/5= F و 011/0=p) و خود انتقادی (112/17=F و 001/0=p) در گروههای ازمون در مقایسه با گروه کنترل میشود. این تفاوت بین گروههای آزمون معنی دار ظاهر نشد (p> 0/05). نتیجهگیری: هر دو مداخله شناختی رفتاری و روان نمایشگری بر ترس از ارزیابی منفی، توجه متمرکز برخود و خود انتقادی موثرند و میتوانند بصورت جایگزین و بسته به شرایط در گروههای مختلف از جمله دانشجویان مورد استفاده قرار گیرند.
ملخص الجهاز:
مقايسه اثربخشي روان نمايشگري و درمان شناختي رفتاري گروهي بر ترس از ارزيابي منفي ، توجه متمرکز برخود و خود انتقادي در دانشجويان داراي اضطراب اجتماعي Comparison of the Effectiveness of Psychodrama and Group Cognitive Behavioral Therapy on Fear of Negative Evaluation, Focused Attention and Self-Criticism in Students with Social Anxiety مهدي بکائيان 1 1 مصطفي بلقان آبادي سيد محسن اصغري نکاح 2 زهرا باقر زاده گلمکاني ١ چکيده هدف از پژوهش مقايسه اثربخشي درمان شناختي رفتاري و روان نمايشگري بر کاهش نشانه هاي شناختي اضطراب اجتماعي است .
بحث فرضيه اصلي پژوهش بيان مي کند درمان شناختي رفتاري با روان نمايشگري بر ترس از ارزيابي منفي ، توجه متمرکز برخود و خود انتقادي در دانشجويان متفاوت است .
بطور مثال نتايج مطالعه عابدي تهراني و همکاران (١٣٩٩)نشان داد نشانه هاي اضطراب اجتماعي در شرکت کنندگان در جلسات درمان شناختي رفتاري ادغام شده با روان نمايشگري نسبت به گروه کنترل به ميزان قابل توجهي کاهش يافته است .
همچنين بر اساس فرضيه فرعي اول ؛ درمان شناختي رفتاري بر ترس از ارزيابي منفي ، توجه متمرکز برخود و خود انتقادي در دانشجويان داراي اضطراب اجتماعي تاثير دارد.
در مطالعه حاضر، مداخله شناختي رفتاري توانسته است تفاوت معناداري در نمرات پس آزمون نشانه هاي شناختي اضطراب اجتماعي نسبت به گروه کنترل ايجاد نمايد.
همچنين برپايه فرضيه فرعي دوم ؛ روان نمايشگري بر ترس از ارزيابي منفي ، توجه متمرکز برخود و خود انتقادي در دانشجويان داراي اضطراب اجتماعي موثر است .
Integrating cognitive behavioral group therapy and psychodrama for social anxiety disorder: An intervention description and an uncontrolled pilot trial.