خلاصة:
شاعران متقدم تاثیر مهمی در به ارث بردن ویژگیهای نو برای شاعران روشن ضمیر به رهبری شاعر نیما یوشیج گذاشتند که درخشش جدیدی در شعر پدید آوردند. شاعری که ثاپت کرد شعر باید رشد کند و مطمننا پا انتخاب واژگان تازه و ساده، بر خلاف آنچه اکه شهروند ایرانی به آن عادت داشت, در خواندن شعر کلاسیک به نوشتههایش ادامه میداد و شعرش در قلبها جای بزرگی پیدا کرد. جامعه و روشنفکران ایران و بخش بزرگی از فرهیختگان که شعر او را تحسین میکردند، این شاعر نمادی زیبا در مولفههای شعر فارسی بود. نیما یوشیج ۱۹۵۹-۱۸۹۷ میلادی نه تنها شاعر بود، بلکه با طبیعت روستایی خود منتقد، مترجم و طبیعت دوست بود که تاملات فراوان و تخیلات گسترده را بر او افزود و نوع جدیدی از شعر را وارد انواع شعر کرد. شعر فارسی با شهادت رقبای دور و نزدیک بر شعر او و شیوه مدرن او در خلق شعری نو در تضاد با شعر کلاسیک که عموم مردم به آن عادت کردهاند. این شاعر در داخل و خارج از ایران به شهرت فراوانی دست یافت، زیرا موضوعاتش حالتی نمایشی دارد که به جامعه نزدیک است و به نکات منفی بسیاری میپردازد و آثارش به چندین زبان انگلیسی، فرانسوی، روسی و عربی ترجمه شده است. نشانه بارز شعر نوء علاوه بر همه اینهاء دانش او به زبان عربی بود، و زبان فرانسه، افتی اطلاعات ادبی او را افزایش داد و آن را در هم آمیخت که منجر به اطلاعات فراوانی در شکلگیری نوع جدیدی از شعر شد. که تبدیل به یک سخنرانی گسترده برای تحصیل کردهها و غیرتحصیل کردهها شد. این تحقیق به مشکل عدم پذیرش آنچه مردم برای مدت طولانی از نظر سب ادبی قدیمی به آن عادت کردهاند میپردازد. تاثیر زمان و مکان بر جریان خلاقیت در کار او و اصرار او بر آن با اطمینان کامل. روش شناسی که در نگارش این تحقیق دنبال شدء روششناسی تحلیلی و مبتنی بر حقایق و منابعی است که ثابت میکند شاعر در برجسته ساختن وجه دیگری از شعر که موضوع بحث روشنفکران و ناروان شده بود به خود اطمینان دارد. به علاوه خواننده و پژوهشگر را از زندگینامه این شاعر بزرگک شده در کوهستان آگاه میکند که بر تخیلات او آزادی افزوده و آن را در شعر خود به کار برده است. روش مورد استفاده با توجه به پدیدههای موجود که نیازمند شرح و تحلیل در زندگینامه و جایگاه این شاعر نو شده است، توصیفی و تحلیلی است. روش شناسی که در نگارش این تحقیق دنبال شده است، توصیفی و تحلیلی است