خلاصة:
تفکر طراحی یک رویکرد حل مساله نوآورانه است که مورد توجه صنایع مختلف قرار گرفته است. در سالهای اخیرء تفکر طراحی به حوزه آموزش عالی نیز راه پیدا کرده» و دایره این نفوذ از رشتههای مرتبط با طراحی فراتر رفته است. با توجه به این جایگاه» هدف این مقاله بررسی نقش تفکر طراحی در شکلدهی به آینده آموزش عالی است. دو پرسش اساسی در این زمینه مورد توجه قرار گرفته است: (۱) ویژگیهای تفکر طراحی که آن را برای آموزش عالی مفید میسازد چیست؟ (۲) محدودیتها یا اثرات منفی تفکر طراحی در این راستا کدامند؟ این مقاله با اتکا به نظر متفکرانی که در فصل مشترک تفکر طراحی و آموزش عالی قلم زداند با روش توصیفی-تحلیلی و با اتکا به مطالعات کتابخانهای و نیز پیمایشی مبتنی بر نظرات اساتید درس طراحی در معماری» سعی در یافتن پاسخ پرسشهای فوق نموده است. نتایج این تحقیق نشان میدهد اصولی همچون افزایش همدلی» دانشجومحوری» همکاری,» تکرار آزمایش و شکست مولدء رویکرد بینرشتهای» تجارب ضمنی» کاهش سوگیری شناختیء یادگیری خلاق, اعتماد خلاق و بیش از همهء راهحلهای شگفتانگیز, از جمله دستاوردهای انگیزهبخش ادغام تفکر طراحی در تجارب آموزشی میباشند. همچنین در کنار این مزایاء فهرست قابل توجهی از مشکلات بالقوه نمایان گردید. عدم اعتماد به نفس خلاق, تعارضات کار تیمی» اضطراب و سرخوردگی» ایدههای سطحی, و ناهماهنگی بین محتوای یادگیری و فرآیند تفکر طراحی از جمله پیامدهای بالقوه منفی این رویکرد در آموزش دیده شدند. این تحقیق به عنوان درآمدی بر معرفی و شناخت فرصتها و چالشهای تفکر طراحی در آموزش عالی میتواند برای معلمان و اساتیده مدیران دانشگاهها و موّسسات آموزش عالی و برنامهریزان آموزشی مورد استفاده قرار گرفته و مبنایی بر غور بیشتر در این زمینه و در راستای چگونگی توسعه آن برای محققان باشد. طبیعتا استفاده از این رویکرد در هر یک از عرصههای آموزشی چالشها و مسائل خودش را دارد و تدقیق در هر یک از آنها مستلزم تحقیق و مجالی جداگانه است.