Abstract:
هدف
شناسایی عوامل موثر بر پیشرفت تحصیلی دانشآموزان یکی از دغدغههای مهم برنامهریزان آموزشی و مدیریتی است. این مطالعه با هدف شناسایی عوامل موثر بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره اول متوسطه شهر قم با روش تحلیل سلسله مراتبی AHP انجام شد.
روششناسی تحقیق
این پژوهش در دسته پژوهش های کاربردی و با ماهیت توصیفی پیمایشی قرار دارد. جامعه آماری شامل دو گروه بود؛ الف) ۳۰ نفراز مدیران ارشد و خبرگان در حوزه آموزش. ب) دانش آموزان دوره اول متوسطه شهر قم که تعداد آنها بر اساس گزارش اداره کل آموزش و پرورش؛ ۱۲۶۱۳ نفر اعلام شده است. نمونه آماری برای جامعه اول: ۳۰ نفر از مدیران ارشد و خبرگان در حوزه آموزش به روش نمونه گیری در دسترس و برای جامعه دوم: با توجه به فرمول کوکران، تعداد ۳۷۵ نفر از دانش آموزان به روش خوشهای طبقهای انتخاب شدند. برای گردآوری دادهها: از مصاحبه ساختارمند و پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد.
یافته ها
عوامل زیر به ترتیب بیشترین تاثیر را بر پیشرفت تحصیلی دانش-آموزان متوسطه داشته اند؛ ۱) عوامل اقتصادی، ۲) عوامل خانودگی، ۳) عوامل فردی، ۴) عوامل آموزشی، و همچنین سهم هر یک از عوامل فردی، خانودگی، اقتصادی و آموزشی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان متوسطه دوم شهر قم به ترتیب اولویت؛ سهم عوامل اقتصادی ۱۲۸/۰؛ سهم عوامل خانودگی ۵۶۴/۰؛ سهم عوامل فردی ۲۳۰/۰؛ و سهم عوامل آموزشی ۰۷۸/۰؛ به دست آمد.
نتیجه گیری
یافتههای این مطالعه نشان داد که عوامل اقتصادی در اولویت اول قرار دارد. بنابراین بقیه عوامل را میتوان تحت تاثیر عامل اقتصادی دانست. چنانچه وضعیت اقتصادی بهتر شود؛ خود به خود عوامل دیگر یا حل شده و یا ضعیف خواهند شد.
Machine summary:
بررسی و شناسایی عوامل موثر بر پیشرفت تحصیلی دانشآموزان دوره اول متوسطه شهر قم با روش تحلیل سلسله مراتبی AHP فاطمه پروانه 1 1 دانشآموخته کارشناسی ارشد رشته مدیریت آموزشی چکیده هدف: شناسایی عوامل مؤثر بر پیشرفت تحصیلی دانشآموزان یکی از دغدغههای مهم برنامهریزان آموزشی و مدیریتی است.
بنابراین این مطالعه به بررسی و شناسایی عوامل موثر بر پیشرفت تحصیلی دانشآموزان دوره اول متوسطه شهر قم با روش تحلیل سلسله مراتبی AHP است.
B. -Academic failure ثناگوی محرر، رستمی وخسروی کلوخی پور (1396) پژوهشی با عنوان «بررسی رابطه بین خودباوری بر پیشرفت تحصیلی دانشآموزان مقطع متوسطه شهر زاهدان» انجام دادند.
برای این منظور 250 نفر از دانش آموزان پسر مقطع متوسطه منطقه دشتیاری انتخاب و به مقیاس خودکارآمدی جینگ - مورگان 3 (1999) پاسخ دادند و برای بررسی پیشرفت تحصیلی آنها معدل کل پایان سال تحصیلی 93/94 دانشآموزان در نظر گرفته شد.
این نتایج تا حدودی با پژوهش لطفعلیان دهکردی (1395) همخوانی دارد چرا که نشان داد که بین مهارتهای ارتباطی معلمان و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان دوره سوم مقطع متوسطه ناحیه 1 شهر شهرکرد رابطه وجود دارد.
این نتایج تا حدودی با نتایج پژوهش علیپور و شیخ زاده (1395) همراستا است چرا که نشان داد که بین وضعیت اقتصادی خانواده و متغیرهای فردی با پیشرفت تحصیلی دانشآموزان در منطقه مورد مطالعه رابطه مستقیم وهمبستگی مثبت وجوددارد.