خلاصه ماشینی:
نویسندة مقاله صرفاً در پی آن بوده تا اهمیت آشنایی فروید با تصویر ایران و چگونگی آن را توضیح دهد و متأسّفانه به جزئیات و نكته هایی كه برای ما ایرانیان می توانست بسیار جالب توجّه باشد چندان عنایتی نداشته است.
سفرنامة ایران و مینیاتورهای رنگی دستِ كم یك جلد از كتابی دوجلدی كه نخستین بار در سال های ۱۸۶۲ تا ۱۸۶۳ به چاپ رسیده بود، در دوران كودكی زیگموند فروید در دسترس او بوده است.
خود فروید در تحلیلی كه در باب «رؤیای رسالة گیاه شناختی» نوشته(6) به این خاطره و تأثیر آن اشاره كرده است.
(16) یكی از این كتاب ها رمانی بود با عنوان در بلندی ها اثر برتولد اوئرباخ (۱۸۶۵) و دیگری همان قصّة پریان «رازآمیز»ی كه پیشتر به آن اشاره كردیم و برخی صاحبنظران معتقدند كه بر سیرِ فكری فروید تأثیر نهاده است.
به آسانی می توان تصوّر كرد كه فروید در دوران جوانی و پیش از آنكه با علم روانكاوی آشنا شود، كم و بیش با آثار شكسپیر و گوته، دو شخصیت محوری داستان آندریاس، آشنا بوده است، اما به هیچروی نمی توان گفت كه فروید جوان – صرف نظر از آنچه آندریاس از قول جامی یا دربارة او می گوید – اساساً تصوّری از این شاعر ایرانی داشته است یا نه.
) (1990), The letters of Sigmund Freud to Eduard Silberstein, 1871-1881 (pp.
) (1974) The Freud/Jung Letters.
6) فروید در كتاب تفسیر خواب نیز یكی از خواب های خودش را ذكر می كند كه به «رؤیای رسالة گیاه شناختی» معروف شده است.
فروید در «رؤیای رسالة گیاه شناختی» به این تصویر و ماجرای كتاب مذكور اشاره كرده است.