چکیده:
موضوع این پژوهش بررسی عوامل مؤثر بر احساس امنیت اجتماعی است. با توجه به این که امنیت اجتماعی در جوامع مختلف از جایگاه و اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و تولید و تامین آن و هم چنین پایدارسازی آن نیازمند مقدمات و زمینه های پیچیده می باشد، لذا به منظور جلوگیری از آسیب پذیری و زوال آن، شناخت متغیرهای مرتبط با آن ضرورت اساسی دارد. بدین منظور با استفاده از نظریه های مربوط، شناخت این موضوع محقق گشته و شاخص های مورد نظر به دست آمد. تحقیق حاضر از نوع کاربردی و به روش توصیفی است. ابزار اندازه گیری، پرسش نامه محقق ساخته با یازده پرسش است که علاوه بر شاخص های مشخصات فردی، شاخص هایی مربوط به ناهنجاری اجتماعی، عملکرد قانون، عملکرد پلیس و احساس امنیت اجتماعی را در نظر می گیرد. شایان ذکر است متغیرهای تحقیق از نظر روایی و پایایی در سطح قابل قبولی ارزیابی گردید . داده ها به وسیله نمونه گیری تصادفی خوشه ای از شهروندان تهرانی طبق محاسبه فرمول کوکران 1140 نفر در نظر گرفته شد و پرسش نامه های مذکور بین آن ها توزیع گردید. پس از گردآوری پرسش نامه ها، داده ها ی مورد نظر با استفاده از آمارهای توصیفی تک عاملی و آزمون خی دو، من ویتنی، کروسکال والیس، تحلیل واریانس فریدمن و ضریب همبستگی اسپیرمن تجزیه و تحلیل شدند که نتایج آن به شرح زیر است: - بین میزان ناهنجاری های اجتماعی و احساس امنیت اجتماعی رابطه معکوس وجود ندارد؛ - بین عملکرد پلیس و میزان احساس امنیت اجتماعی رابطه وجود دارد؛ - بین عملکرد قانون و میزان احساس امنیت اجتماعی رابطه وجود دارد؛ - بین سن پاسخ گویان و میزان احساس امنیت اجتماعی آنها تفاوت معنی داری وجود ندارد؛ - بین محل سکونت پاسخ گویان و میزان احساس امنیت اجتماعی آن ها تفاوت معنی داری وجود دارد؛ - بین جنسیت پاسخ گویان و میزان احساس امنیت اجتماعی آن ها تفاوت معنی داری وجود دارد؛ - بین وضعیت تاهل پاسخ گویان و میزان احساس امنیت اجتماعی آن ها تفاوت معنی داری وجود دارد؛ - بین وضعیت شغلی پاسخ گویان و میزان احساس امنیت اجتماعی آن ها تفاوت معنی داری وجود دارد؛ و - بین سطح تحصیلات پاسخ گویان و میزان امنیت اجتماعی آن ها تفاوت معنی داری وجود دارد؛ افزایش مشارکت اجتماعی مردم با پلیس در امور امنیتی، پرداخت هزینه توسط افراد نابهنجار، توجه پلیس به تغییرات اجتماعی و ایجاد اعتماد در میان مردم و ... برای ایجاد نظم و امنیت توصیه می گردد