چکیده:
هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر ماساژ بالاتنه بر ضربان قلب زنان قایقران در فعالیتهای سریالی بود. بدین منظور، ده زن قایقران دردسترس از تیم استان کردستان (2/1±2/19 سال) در تحقیق شرکت داشتند. آزمودنیها دو جلسه، مسافت 200 متری دریاچه را سه بار با حداکثر سرعت پارو زدند. در تناوبات استراحت پانزده دقیقهای بین سریها، در یک جلسه از ریکاوری با ماساژ و در جلسۀ دیگر از ریکاوری بدون ماساژ استفاده شد. در جلسات تمرینی، تعداد ضربان قلب بلافاصله پیش و پس از اجرا در هر سری با استفاده از ساعات پلار شمارش و ثبت شد. عملیات آماری از طریق آمار توصیفی، آنالیز واریانس یکسویه با اندازهگیری مکرر و آزمون t همبسته و بهوسیلۀ نرمافزار SPSS نسخۀ شانزدهم انجام گرفت (P≤0.05). نتایج نشان داد که روش ریکاوری با ماساژ موجب کاهش معنادار تعداد ضربان قلب پیش از اجرا در سری دوم (000/0P=) و سوم (012/0P=) نسبت به سری اول میشود. همچنین، ریکاوری با ماساژ موجب کاهش معنادار تعداد ضربان قلب پس از اجرای سری سوم نسبت به سری دوم شد (014/0P=). براساس این یافتهها، در فعالیتهای سریالی به شکل قایقرانی در مسافت 200 متر، چنانچه مدت و نحوۀ اجرای ماساژ در بین سریها یکسان باشد، برخلاف ضربان قلب پیش از اجرا، بهتدریج بر تأثیر ماساژ روی ضربان قلب پس از اجرا افزوده میشود.
خلاصه ماشینی:
نتایج نشان داد که روش ریکاوری با ماساژ موجب کاهش معنادار تعداد ضربان قلب پیش از اجرا در سری دوم (٠٠٠٠=P) و سوم (٠٠١٢=P) نسبت به سری اول می شود.
براساس این یافته ها، در فعالیت های سریالی به شکل قایقرانی در مسافت ٢٠٠ متر، چنانچه مدت و نحوة اجرای ماساژ در بین سری ها یکسان باشد، برخلاف ضربان قلب پیش از اجرا، به تدریج بر تأثیر ماساژ روی ضربان قلب پس از اجرا افزوده می شود.
نتایج مطالعات قائینی و همکاران (١٣٩٠) در مورد تأثیر ماساژ روی عملکرد قدرتی پنجة جودوکاران در فعالیت های سریالی نشان داد که در تناوبات استراحتی کوتاه مدت ورزش جودو، بهتر است از ماساژ موضعی دست ها استفاده نشود، زیرا چنین دخالتی ممکن است موجب انحراف روند ترمیم قدرت از مسیر طبیعی مؤثرتر شود (٣).
نتایج آزمون کولموگروف - اسمیرنوف (به تصویر صفحه مراجعه شود) در مورد تأثیر ریکاوری با ماساژ روی ضربان قلب بلافاصله پیش از اجرا، نتایج آزمون تحلیل واریانس یکسویه با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی ، بر وجود تفاوت معنادار بین میانگین سری های اول و دوم (٠٠٠٠=P)، اول و سوم (٠٠١٢=P) و عدم معناداری تفاوت ها بین میانگین سری های دوم و سوم (١٠٠٠=P) دلالت دارند (جدول ٤).
نتایج آزمون t همبسته در مورد معناداری تفاوت های بین روش ریکاوری با ماساژ (I) و بدون (به تصویر صفحه مراجعه شود) بحث و نتیجه گیری براساس یافته های پژوهش حاضر، ریکاوری با ماساژ موجب کاهش معنادار ضربان قلب پیش از اجرای سری های دوم و سوم نسبت به سری اول شد.
در پژوهش حاضر، روش ریکاوری با ماساژ موجب کاهش ضربان قلب پیش از اجرای سری های دوم و سوم نسبت به سری اول شد.