چکیده:
این مقاله نتیجه تحقیقی در خصوص میزان دینداری و احساس امنیت دانش آموزان دختر مقطع متوسطه و پیش دانشگاهی شهر تهران است . در این کار علمیبا بهره گیری از تئوریهای تلفیقی دینداری و احساس امنیت یک فرضیه اصلی و چهار زیرفرضیه تدوین شد که به روش پیمایشی، با پرسشنامه محقق ساخته و با جامعه آماری ٤٠٠نفر از دانش آموزان که به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شده بودند مورد آزمون قرار گرفت . نتایج بدست آمده نشان داد که بین دینداری و احساس امنیت دانش آموزان دختر رابطه معنادار و معکوس وجود دارد؛ یعنی هر چه میزان دینداری دانش آموزان بیشتر، احساس امنیت آنان کمتر است . هر کدام از ابعاد دینداری (مناسکی، تجربی، اعتقادی و پیامدی) نیز با احساس امنیت رابطه معکوس و معنادار داشتند. بطور کلی تمام فرضیات بصورت معکوس تایید گردیدند.
خلاصه ماشینی:
اگر چه عوامل زیادی در ایجاد احساس امنیت تأثیرگذارند، اما هدف این مقاله بررسی رابطه دینداری و احساس امنیت است ؛ زیرا به نظر میرسد براساس آموزه های دین اسلام و شرایط جامعه اسلامی، اعتقادات مذهبی و میزان دینداری افراد نقش بسیار مهمی در احساس امنیت آنان داشته باشد.
این نتیجه نشان میدهد که هر چه میزان دینداری دانش آموزان بیشتر بوده ، احساس امنیت آنان کاهش یافته است ؛ و در واقع احساس خطر بیشتری در جامعه داشته اند.
این نتیجه نشان میدهد که هر چه میزان اعتقادات دینی دانش آموزان بیشتر بوده ، احساس امنیت آنان کاهش یافته است ؛ و در واقع احساس خطر بیشتری در جامعه داشته اند.
سومین فرضیه که در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفت ، این بود که بین میزان انجام مناسک دینی و احساس امنیت دانش آموزان دختر رابطه معناداری وجود دارد که برای آزمون این فرضیه از ضریب گاما استفاده شد.
این نتیجه نشان میدهد که هر چه میزان انجام مناسک دینی دانش آموزان بیشتر بوده ، احساس امنیت آنان کاهش یافته است ؛ و در واقع احساس خطر بیشتری در جامعه داشته اند.
چهارمین فرضیه که در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفت ، این بود که بین میزان تجربیات دینی درونی و احساس امنیت دانش آموزان دختر رابطه معناداری وجود دارد.
پنجمین فرضیه که در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفت ، این بود که بین میزان بعد پیامدی دینی و احساس امنیت دانش آموزان دختر رابطه معناداری وجود دارد که برای آزمون این فرضیه از ضریب گاما استفاده شد.