چکیده:
مفهوم احساس امنیت یکی از مولفه های کیفیت زندگی در شهرهاست و آسیب های اجتماعی از مهم ترین پیامدهای ناامنی به شمار می روند. فضاهای شهری به عنوان بستر زندگی و فعالیت شهروندان باید بتوانند با توجه به شباهت ها و تفاوت های میان افراد و گروه های سنی و جنسی و طبقات اجتماعی، محیطی امن، سالم و پایدار و جذاب را برای همه افراد فراهم کند و به نیاز تمامی اقشار اجتماعی پاسخ مناسب بدهند و پاسخگوی حداقل نیازها باشند. امروزه با توجه به گستردگی شهرنشینی و رواج نا امنی های اجتماعی در شهرها، مطالعه موضوع امنیت اجتماعی، عوامل موثر برآن و راهکارهای تقویت امنیت در شهرها ضرورت یافته است. در پی چنین ضرورتی نوشتار حاضر بر آن است تا با مورد پژوهی شهر خواف، احساس امنیت شهروندان اجتماعات کوچک و مرزی نظام شهری کشور (نمونه ای از شهرهای مرزی خراسان رضوی) را مورد سنجش قرار دهد.
روش تحقیق در این پژوهش توصیفی، تحلیلی بوده که اطلاعات مورد نیاز از طریق مطالعات کتابخانه ای و پرسشنامه، جمع آوری شده و با استفاده از نرم افزارSPSS ، اطلاعات تجزیه و تحلیل شده و فرضیات مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشانگر آن است که بین احساس امنیت و شاخص هایی چون: سرمایه اجتماعی، عملکرد رسانه ها، نقش نیروی انتظامی، پایگاه اجتماعی افراد و فضای فیزیکی شهر رابطه معناداری وجود دارد. در پایان راهکارهایی برای ارتقای امنیت اجتماعی شهرهای مرزی ارائه شده است.
Sense of security is among the life quality variables in the cities. Social harm is the most important consequence of lack of security. Urban areas should be so prepared as to provide people of all ages، social statuses، and genders with a safe، secure، and stable environment.
The present study aims at measuring the sense of social security development in the citizens of small and border cities. Questionnaire was used to collect the required data to be analyzed by SPSS.
The findings of the study showed that there is a significant relationship between sense of security and indices like social capital، media performance، the role of police، people's social status، and special features of cities.