چکیده:
زمینه: تحقیقات انجام شده در مورد نقش دو زبانگی و خلاقیت آثار متناقضی را به همراه داشته است. بخشی از این محدودیت ها به نحوه سنجش خلاقیت اشاره می کند. اکثر تحقیقات انجام شده در این حوزه از آزمون های خود سنجی خلاقیت یا تفکر خلاق و واگرا به عنوان نشانگری برای خلاقیت استفاده کرده اند. این در حالی است که تحقیقات جدید دال بر همبستگی ضعیف بین عملکرد واقعی خلاقیت و آزمون های فوق الذکر هستند. این پژوهش با استفاده از ابزارهای سنتی و جدید خلاقیت به بررسی نقش دو زبانه بودن بر
خلاقیت پرداخته است. هدف: هدف این پژوهش مقایسه دانشجویان دو زبانه و یک زبانه در ابعاد آزمون تفکر خلاق تورنس و عملکرد واقعی خلاقیت بود. روش: طرح این پژوهش از نوع تحقیقات مقطعی بوده و شیوه جمع آوری داده ها به صورت همزمان صورت گرفت. برای کنترل آثار مربوط به تحصیلات از دانشجویان کارشناسی ارشد دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی ( 103 نفر دو زبانه و 103 نفر یک زبانه) استفاده شد. از آزمون تصویری خلاقیت تورنس برای سنجش توان خلاقیت و از سنجش توافقی برای سنجش عملکرد خلاقانه استفاده شد. یافته ها: تحلیل واریانس چند متغیره نشانگر برتری دانشجویان دو زبانه ها در سه بعد آزمون تفکر خلاق تورنس(سیالی، بسط، اصالت) بود. بین دو زبانه ها و یک زبانه ها در دو بعد دیگر تفکر خلاق (انتزاعی بودن عناوین و بسته بودن پیش رس) تفاوتی معنادار وجود نداشت. همچنین هیچ تفاوت معنی داری در عملکرد واقعی خلاقیت (فن سنجش توافقی) بین دو زبانه ها و یک زبانه ها وجود نداشت. بحث و نتیجه گیری: نتایج این پژوهش دال بر این بود که وقتی خلاقیت توسط آزمون هایی نظیر تفکر واگرای تورنس، که آزمونی برای سنجش توان خلاقیت (نه عملکرد) است، مورد سنجش می گیرد دو زبانه ها نسبت به تک زبانه ها برتری خفیفی نشان می دهند. اما وقتی خلاقیت توسط آزمون های عملکردی خلاقیت مورد سنجش قرار می گیرند، این برتری دیگر وجود ندارد.
Context: Research aiming to study the effects of
bilingualism on creativty have contradicatory results. Some
parts of this conflicting results relates to meashring
creativity. Most research in creativity studies use self-report
questionaires or creative and divergent thinking as an
indicator of creativity. However, resent research implided
that ther is poor correlation between creative performance
and mentioned tests. This research conducted using
traditional and modern instruments to eluciadiate bilingulism
effects on creativity. Target: the purpose of cureent study
was comparative investigation of bilingual and monolingual
students. Method: croos- sectional desighn was used to
gathering data simiultanusly. Master students of
psychological – educational faculty of Allame tabatabaii
university To control the educational level effects (١٠٣
bilngual, and ١٠٣ monolingual students). Finding: Data
analysis using MANOVA showed that in ٣ dimensions
(fluency, elobration, and originality)of Torrance creative
thinking the bilingual students had advantages to
monolinguals. But in other ٢ dimesions of creative thinking,
there was no significant difeerence between those groups.
Resuls, also. Showed that there was no significant difference
between monolinguals and bilinguals in creative
performance. Conclusion: results of current research implied
when creativity was measured by tests such as Torrance
creative thinking, bilingual students get higher scores.
However, when creativity was assessed by creativity
performance tests, this difference was not observed.