چکیده:
زمینه و هدف : هدف از پژوهش حاضر، بررسی جواز یا عدم جواز حضور و مشارکت سیاسی زنان در مشاغلی نظیر تصدی مناصب انتظامی که دارای اب عاد حاکمیتی است میباشد. روش : روش جمع آوری داده ها در این پژوهش غالبا به صورت کتابخانه ای و اسنادی بوده است . یافته ها و نتیجه گیری: بررسیهای صورت گرفته حاکی از این است که مستند قابل پدیرش قطعی در رابطه با عدم جواز تصدی گری زنان در عرصه انتظامی به عنوان یک تصدی حاکمیتی وجود ندارد و اصل اهلیت و اصول مرتبط با مسئله اشتغال در قانون اساسی و سایر مواد قانونی مرتبط نیز جواز حضور زنان در عرصه مناصب انتظامی را تایید میکنند. در زمینه تصدی مناصب انتظامی توسط زنان مانع فقهی و قانونی وجود ندارد
خلاصه ماشینی:
یافته ها و نتیجه گیری: بررسیهای صورت گرفته حاکی از این است که مستند قابل پدیرش قطعی در رابطه با عدم جواز تصدی گری زنان در عرصه انتظامی به عنوان یک تصدی حاکمیتی وجود ندارد و اصل اهلیت و اصول مرتبط با مسئله اشتغال در قانون اساسی و سایر مواد قانونی مرتبط نیز جواز حضور زنان در عرصه مناصب انتظامی را تأیید میکنند.
پلیس زن ، مناصب انتظامی، اشتغال زنان ، نیروی انتظامی، مقتضیات زمان ، چالش های فقهی ـ حقوقی مقدمه بحث از جواز یا عدم جواز حضور زنان در مشاغلی که مستلزم سرپرستی آنان بر قشر عمده ای از افراد جامعه (اعم از زنان و مردان ) است مثل امارت و فرمان روایی، ریاست جمهوری، وزارت ، نمایندگی مجلس ، قضاوت و تصدی مناصب نیروی انتظامی، از مباحث نو ظهور در فقه شیعه بوده و بر خلاف گذشته که محل ابتلاء نداشته ، در حال حاضر به دلیل گرایش زنان به طی مدارج عالی علمی، تأثیرات مکاتب فمینیستی، حضور عملی زنان در ع رصه های حاکمیتی در جوامع غربی و تب لیغات رسانه ای، به موضوعی مهم و مورد ابتلاء در جامعه ی امروز تبدیل شده است .
و حتی اگر استدلال آنان را بپذیریم ، لازمه اش ماندن زنان پیامبر(ص ) در خانه است و دلالت داشتن آیه بر این که تصدی در عرصه عمومی از جمله نیروی انتظامی و خدمت به عنوان پلیس زن با هر درجه ای، برای زنان جایز نیست بسیار بعید به نظر می رسد (خلیلی، عذرا، ١٣٨٥: ٧٨)؛ زیرا دیده شده است که در زمان نبی اکرم (ص ) زنان متصدی امور اجتماعی مثل حضور در میدان های جنگ و اشتغال به تجارت و دیگر امور بوده اند و این مطلب که زنان پیامبر حق بیرون آمدن از خانه را ندارند، هیچ ربطی به زنان دیگر و تصدیگری آنان ندارد.