چکیده:
هدف: این پژوهش با هدف تحلیل محتوای بسته های آموزشی پیشگیری از اعتیاد سازمان بهزیستی براساس مؤلفه های پیشگیری از اعتیاد انجام شده است. روش: روش پژوهش کیفی از نوع تحلیل محتوا و بر اساس مدل آنتروپی شانون انجام گرفته است. جامعه آماری شامل بسته های آموزشی مرتبط با پیشگیری از اعتیاد سازمان بهزیستی، و نمونه بررسی، بسته آموزشی پیشگیری از سوء مصرف مواد، مهارت های زندگی (1) و مهارت های زندگی (2) بود. یافته ها: نتایج نشان داد که در محتوای بسته آموزشی پیشگیری از اعتیاد، بیشترین توجه به مؤلفه های خودآگاهی و همدلی سپس به مؤلفه تصمیم گیری و حل مساله و کم ترین توجه به ترتیب به ارتباطات مؤثر، تفکر خلاق و انتقادی، آموزش مواد، مقابله با استرس شده است. در کتاب مهارت های زندگی (1) بیشترین توجه به مؤلفه تصمیم گیری و حل مساله و ارتباط مؤثر و آموزش مواد و کم ترین توجه به مؤلفه مقابله با استرس، هیجان، و تفکر خلاق و انتقادی و خودآگاهی و همدلی شده است. در کتاب مهارت های زندگی (2) بیشترین توجه، به مؤلفه تصمیم گیری و حل مساله، خودآگاهی و همدلی و ارتباط مؤثر و کم ترین توجه به مؤلفه تفکر خلاق و انتقادی، آموزش درباره مواد و مقابله با استرس و هیجان شده است. نتیجه گیری: با توجه به این که به برخی از مؤلفه های پیشگیری از اعتیاد توجه چندانی نشده، لذا لحاظ کردن آن ها در بسته های آموزشی، کمک مؤثری به ارتقاء دانش جامعه ی هدف خواهد داشت.
Objective: The aim of this research was to conduct a content analysis on addiction prevention educational packages related to Welfare Organization based on addiction prevention components.
Method: A qualitative research method and content analysis based on Shannon entropy model were used for the conduct of this study. The statistical population of the study included all educational packages of addiction prevention belonging to Welfare Organization and the sample of the study consisted of Addiction Prevention Package، Life Skills (1)، and Life Skills (2).
Results: The results showed that self-awareness and empathy have received the highest attention and decision-making and problem-solving are ranked in the next places in the content of addiction prevention package. On the other hand، effective communication، creative and critical thinking، teaching about drugs، and coping with stress have received the minimum attention in the content of the package. In book of Life Skills (1)، decision-making، problem-solving، effective communication، and teaching about drugs have been assigned the highest attention whereas coping with stress، emotions management، creative and critical thinking، self-awareness، and empathy have been given the lowest voice. In book of Life Skills (2)، the highest attention has been paid to decision-making، problem-solving، self-awareness، empathy، and effective communication while the lowest attention has been given to creative and critical thinking، teaching about drugs، coping with stress، and emotions management.
Conclusion: Given that some components of addiction prevention have not been given enough attention، their inclusion into educational packages will make an effective contribution to the improvement of knowledge in the target population.
خلاصه ماشینی:
"Mc Lellan, Chalk, amp; Bartlett رویکردهـا و فنون متفـاوتی برای درمـان ســـوءمصـــرف مواد و جلوگیری از عود مجدد آن مورد توجـه قرار گرفتـه انـد کـه یکی از مهم ترین آن ها، اثربخشـــی آموزش های مهارت های زنـدگی بر پیشـــگیری از اعتیـاد بوده اســـت .
Botvin, griffin, amp; Williams بررســـی تحلیل محتوای برنامه های پیشـــگیری مدارس در زمینه اطلاع رســـانی درباره عواقب زیســـت شـــنـاختی و رفتاری مواد مخدر (بروکنر ١ و همکاران ، ٢٠١٤)؛ بررســـی اثربخشـــی برنامه های پیشــگیری از اعتیاد مبتنیبر مدرســه درخصـــوص مهارت های عمومی اجتماعی و مهـارت هـای عـاطفی (آریزا ٢ و همکـاران ، ٢٠١٣)؛ یکپـارچـه ســـازی مهارت های زندگی در برنـامـه هـای پیشـــگیری از مواد مخدر در زمینه بهبود بیشـــتر در نگرش ، هنجار ذهنی، کنترل رفتـاری درک شـــده ، و مهـارت زنـدگی (هوانـگ ٣ و همکــاران ، ٢٠١٢)؛ بررســـی نگرش دانش آموزان دبیرســتانی نســبت به مواد مخدر درخصــوص اطلاع رســانی درباره مواد مخدر (تاهیری، گاشـــی، لس مجلی، و موجا٤ ، ٢٠١٢)؛ ارائه برنامه های مختلف آموزشـــی مبتنی بر آگاه ســـازی درخصـــوص زیان ناشـــی از مصـــرف مواد (یونســـی و محمدی، ١٣٨٥؛ کویج پرس ٥، ٢٠٠٢)؛ آموزش های مبتنیبر الگوی نفوذ اجتماعی در زمینه مقابله با فشـــار همســـالان و هنجـار نبودن مصـــرف مواد مخدر (دیشـــیون ، کاواناک، اســـکنیگر، نلســـون و کافمن ، 6 ٢٠٠٢)؛ تغییر نگرش ، ابراز وجود و ایمن ســــازی (قربــانی و فـاتحیزاده ، ١٣٨٣؛ کــارول ، / ٢٠٠٠)؛ آموزش مهـارت هـای زندگی (طارمیان و مهریار، ١٣٦٨؛ اســـپیث ویچهولد، راینر و واینســنر ٧، ٢٠١٠)؛ الگوی یگپارچه نفوذ اجتماعی- افزایش توانایی (یانگ ، لیو، زینگ ، یی، جی، و زینگ ٨، ٢٠٠٨) به مرحله اجرا درآمده اســـت ."