چکیده:
هدف از این پژوهش تعیین اثر شدت اجرای یک نوبت نیماسکوات پویا بر عملکرد و فعالیت الکتریکی عضلانی در جریان پرش عمودی نوجوانان ورزشکار بود. آزمودنیهای این پژوهش 12 پسر نوجوان ورزشکار بودند که در سه روز متفاوت بهطور تصادفی یکی از سه پروتکل گرم کردن (کنترل)، گرم کردن و اجرای یک نوبت 2 تکراری نیماسکوات پویای با شدت کم (40 درصد 1RM)، گرم کردن و اجرای یک نوبت 1 تکراری نیماسکوات پویای با شدت زیاد (80 درصد 1RM) را انجام دادند. پس از گذشت 4 دقیقه از اجرای هر پروتکل، از آزمودنیها آزمون پرش عمودی بهعمل آمد و فعالیت الکترومایوگرافی گروههای عضلانی چهارسر و همسترینگ در مرحله درونگرای پرش به ثبت رسید. برای تجزیهوتحلیل دادهها از تحلیل واریانس با اندازههای تکراری استفاده شد. نتایج نشان داد که ارتفاع پرش و فعالیت الکترومایوگرافی عضلات چهارسر پس از پروتکل با شدت کم نسبت به پروتکل کنترل بهطور معناداری افزایش یافت (05/0P≤). درحالیکه تفاوت معنادار آماری بین اندازهگیریهای تکراری در فعالیت الکترومایوگرافی گروه عضلانی همسترینگ یافت نشد (05/0P>). بنابراین از طریق گرم کردن ویژه شامل نیماسکوات با شدتهای کم نسبت بهگرم کردن معمول میتوان عملکرد پرش عمودی متعاقب را در نوجوانان ورزشکار بهبود بخشید که بهنظر میرسد با تغییرات نورولوژیکی و درونعضلانی همراه باشد.
خلاصه ماشینی:
"دانشجوی کارشناسیارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکدة تربیت بدنی و علوم ورزشی چکیده هدف از این پژوهش تعیین اثر شدت اجرای یک نوبت نیم اسکوات پویا بر عملکرد و فعالیت الکتریکی عضلانی در جریـان پرش عمودی نوجوانان ورزشکار بود.
فعالیت الکترومایوگرافی گروه عضلانی همسترینگ در جریان پرش پس از اجرای سه پروتکل (SE±میانگین ) یافته ها هدف از این پژوهش بررسی اثر اجرای نیم اسکوات های پویا با دو شدت متفاوت بر عملکرد و فعالیت الکترومایوگرافی در جریان پرش عمودی نوجوانان پسر ورزشکار بود.
از سوی دیگر نیز تفاوت معناداری به لحاظ آماری بین دو پروتکل باردهی ٤٠ و ٨٠ درصد یک تکرار بیشینه یافت نشد، اما درصد تغییرات بین نتیجۀ آزمون پرش عمودی پس از این دو پروتکل (٦ درصد) نشان داد که باردهی ٤٠ درصد در آزمودنی های نوجوان پاسخ بزرگ تری را در پی دارد.
فعالیت الکترومایوگرافی گروه عضلانی چهارسر ران در جریان آزمون پرش عمودی پس از اجرای پروتکل باردهی ٤٠ درصد یک تکرار بیشینه در حرکت نیم اسکوات به طور معناداری نسبت به پروتکل گرم کردن معمول بیشتر بود.
این یافته با یافتۀ پژوهش ستریوپولوس و همکاران (٢٠١٠) مبنی بر افزایش معنادار فعالیت الکترومایوگرافی گروه عضلانی چهارسر ران در جریان آزمون پرش عمودی پس باردهی ٤٥ تا ٦٥ درصد یک تکرار بیشینه در حرکت نیم اسکوات در آزمودنی های بزرگسال (١٨) همخوانی داشت .
Effects of warm-up on vertical jump performance and muscle electrical activity using half-squats at low and moderate intensity, Journal of Sports Science and Medicine, 9, 326-331."