چکیده:
زمینه و هدف : یگان ویژة ناجا مسئولیت مقابله با ناآرامی های خاص اجتماعی را بر عهده دارد؛ در مواردی که گروه های اغتشاش کننده زنان هستند، موضوعات فرهنگی و دینی جامعه ایران ، حضور مردان را برای مقابله چندان نمی پذیرد. این مقاله موانع و الزامات تشکیل پلیس زن در یگان ویژه را بررسی می کند. روش : پژوهش حاضر یک پژوهش کیفی است و جنبة اکتشافی دارد. برای جمع آوری داده ها از روش «گروه متمرکز» استفاده شده و جامعة مورد مطالعه خبرگان آگاه در دو حوزة پلیس زن و یگان ویژه هستند که حداقل ١٠ سال سابقة فعالیت داشته اند. نمونة آماری به روش گلولة برفی تا اشباع نظری با ٢٠ نفر از خبرگان کامل شد. روایی پژوهش با معیارهای «باورپذیری »، «قابـل دفـاع » و «امانـت دار بـودن » و پایایی آن با بهره مندی از نظر خبرگان متعدد تایید شد. یافته ها و نتایج : پژوهش نشان داد که تشکیل پلیس زن یگان ویژه ، موافقان و مخالفانی دارد. هر دو گروه استدلال هایی حول محور مسائل فرهنگی ، تاریخی و دینی عنوان کردند. مهم ترین دلیل خبرگان موافق تشکیل پلیس زن یگان ویژه ، ضرورت های جامعة کنونی به علت حضور بیشتر زنان جامعه در عرصه های اجتماعی نسبت به گذشته و امکان بروز اغتشاشات و اجتماعات از سوی این قشر و جایز بودن دفاع از اسلام در مبانی فقهی و تاریخی مطرح شد. مهم ترین دلایل مخالفان نیز، عدم تناسب ماموریت های یگان ویژه و آموزش های آن با موازین دینی ، شرعی ، طبیعت و فطرت ، شرایط جسمی و روحی زنان است .
خلاصه ماشینی:
"به علت نبود پلیس زن در مأموریت های یگان ویژه ، مواجهه با اجتماعات زنان مشکلات مختلفی را در مسیر مأموریت مردان قرار داده است و آن ها را با چالش های فقهی ، حقوق بشری ، رسانه ای و غیره مواجه ساخته و از سویی ، شغل پلیسی در اکثر کشورهای دنیا جزء مشاغل مردانه محسوب می شود که به کارگیری زنان در آن به دلیل تفاوت های طبیعی فیزیکی و روانشناسی بین زن و مرد مورد بحث است و وجود فرهنگ دینی و ایرانی حاکم بر کشور ایران در خصوص نحوه حضور و فعالیت زنان در جامعه و حفظ حرمت و کرامت آنان نیز بر این شائبه بیشتر دامن می زند."