چکیده:
قرن 21 آغاز تحول در یکی از حوزههای حقوق بینالملل یعنی حقوق مخاصمات مسلحانه است. دسترسی به سلاحهای جدید، پیشرفت تکنولوژی و توسل به ترفندهای امروزی سبب شده است نه تنها پدیدۀ شوم مخاصمه به کلی از چارچوب حقوق بینالملل رخت برنبندد، بلکه با بروز تحولات اخیر بر پیچیدگیهای آن افزوده شد. در حقوق بینالملل سنتی، اصل بر وجود مخاصمه در روابط بین دولتها بود که پس از روبهروشدن با تحولات بهوجودآمده و با متأثرشدن از اسناد حقوقی مختلف بعدی به صورت یک استثنا درآمد و با توسعۀ چشمگیر تکنولوژی، مخاصمات و اشکال آن سریعتر از تحول مفاهیم حقوقی در این حوزه تغییر شکل داد. تحول مفهومی در توسل به زور نه تنها مفاهیم و اصول بنیادین مخاصمه را دستخوش تغییراتی کرده، که با به چالشکشاندن شاکلههای مخاصمۀ سنتی، طرح مباحثی مثل ضرورت تفکیک، مشروعیت و قانونمندی این اقدامات را مطرح کرده است. در این مقاله درصددیم با تحلیل مفهومی جنگ سایبری به امکان تسری قواعد حاکم بر مخاصمات مسلحانۀ سنتی بر فضای مجازی و خلأهای حقوقی آن بپردازیم. چون این امر بدون تأمل در رویۀ بینالمللی میسر نیست، به مطالعۀ حملات گرجستان (2008) بهمنزلۀ مطالعۀ موردی میپردازیم.
The Phrase “Conscience of Humanity” has been used in some international instruments. This phrase، with its own special meaning، is intended to fill the legal gaps in international law and has worked as a criterion for assessing the rules of the international legal system. Thereby humanitarian developments in international law، is understandable. The focus of this research is the applications of the concept of "Conscience of humanity" in international instruments in its semantic representation with the purpose of finding the place of the above mentioned concept within the sources of international law.
خلاصه ماشینی:
"به نظر میرسـد در صـورتی کـه حملات سایبری با تفسیر موسع تری در چـارچوب جنـگ سـایبری قـرار گیرنـد امکـان توسـل دولت ها حتی به سلاح های سنتی برای پاسخگویی به ایـن حمـلات بـالاتر مـیرود و در نهایـت ممکن است یک حملۀ سایبری ساده به وقوع جنگی در عالم واقع منجر شود و بـه خطرافتـادن صلح و امنیت بین المللی را با خود همراه داشته باشد.
موضع گیری صلیب سرخ نیز اعمال حقوق بشردوستانه درخصوص حملات سایبری است که حملۀ مسلحانه تلقی میشوند؛ بدین شرح که ابزارها و روش های جنگ طی زمان تغییر میکنند و این ابزارها و روش ها همان ابزارها و روش های زمان تهیۀ پیش نویس کنوانسیون های چهارگانه ژنو نیستند، امـا حقـوق بـین الملـل بشردوسـتانه درخصـوص تمـامی اقداماتی که از سوی طرفین در جریان مخاصمۀ مسلحانه به وقوع میپیوندد اعمـال مـیشـود و میبایسـتی بـه آن احتـرام گذاشـته شـود ( International Humanitarian &Cyber Warfare ٢ :٢٠١٣ ,Law: the ICRC Position).
هرچند هنوز رویۀ حقوقی منسـجمی در این گونه موارد شکل نگرفته است ، اما در صورت احراز رسیدن حملات سایبری بـه درگیـری مسلحانه یا وقوع حملات سایبری بـا هـر درجـه ای از شـدت و ضـعف در خـلال درگیـریهـای مسلحانۀ سنتی ، میتوان اصول و مقررات فعلی حقوق بشردوستانۀ سنتی را به فضای مجازی نیز تعمیم داد و تا ایجاد رویۀ منسجم و هنجارسازی در این باره به نظمی نسبی در ایـن زمینـه دل بست و با توجه به مقررات موجود در حقوق بشردوستانه حمـلات سـایبری را بـه نظـم درآورد."