چکیده:
در اوایل قرن بیست و یکم، اغلب بحث ها روی سیاست خاورمیانه ای آمریکا یا تحرکات این کشور در شرق آسیا متمرکز شده است. السید خالد النزاعی، اما روی سیاست های آفریقایی آمریکا تاکید دارد و معتقد است که ایالات متحده با هدف مهار چین و فرانسه، انتقال مواد پرسود اولیه از آفریقا به آمریکا و بالاخره به منظور رصد و مهار گروه های تروریستی فعال در منطقه، آفریقا را به عنوان منطقه ای بکر و موثر زیر نظر گرفته است. به باور نویسنده مقاله، فقط بحران مالی آمریکا بود که سکته ای در این سیاست پدید آورد و بعد از آن همان سیاس تها ب هحیات خود ادامه داده اند.
خلاصه ماشینی:
علاوه بر رقابت میان آمریکا و فرانسه در آفریقا، سیاست جدید ایالات متحده بر مهار نفوذ روزافزون چین در آفریقا تکیه دارد؛ زیرا چین از درخواست های مکرر مقامات آفریقایی از این کشور برای فعالیت در شرق آفریقا نهایت بهره را می برد.
» علاوه بر این ، کلودیا ایناسیو، رییس دفتر دیپلماسی عمومی و مسئول امور مربوط به آفریقا در وزارت خارجه آمریکا، نیز گفته بود: «پس از ٥٠ سال ، وزارت دفاع آمریکا با تأسیس مرکز فرماندهی نظامی به منظور پاسخ گویی به نیازهای امنیتی آفریقا، به اهمیت استراتژیک این قاره پی برده است .
دولت ایالات متحده می گوید که هدف از تشکیل فرماندهی نظامی ویژه آمریکا اداره امور امنیتی قاره آفریقا توسط ارتش این کشور و یا تأسیس پایگاه های نظامی بزرگ در این قاره نبوده و تنها به منظور ایجاد مقر اصلی برای کارکنانی است که ماموریت آنها هماهنگی در زمینه حمایت هایی است که دولت های آفریقایی و نهادهای منطقه ای موجود در آن مانند «نیروی فوق العاده آفریقا» را در برقراری امنیت و حل و فصل فوری بحران ها قدرتمندتر می سازد.
دولت مالی به جای یافتن راهکاری برای مناطق شمالی ملتهب کشور که ساکنان آن حدود ١٥ سال خواستار برقراری حکومت خودمختار بوده و جامعه بین المللی نیز از خواسته آنها حمایت می کرد، با مجوز آمریکا و فرانسه از اوایل سال ٢٠٠٤ به بهانه مقابله با حضور احتمالی القاعده و هم پیمانان آن در مناطق شمالی ، تلاش خود برای تسلط بر این مناطق را آغاز کرد.