چکیده:
این پژوهش با هدف بررسی عوامل اثرگذار بر رفاه ذهنی کارکنان بخش عمومی انجام شده است. نیروی انسانی یک سازمان، منبع کلیدی برای کسب مزیت رقابتی پایدار و یکی از عوامل اصلی موفقیت در سازمانها بهحساب میآید؛ ازاینرو مدیریت اثربخش منابع انسانی به یکی از مهمترین مسائل پیش روی سازمانها برای نیل به اهداف سازمانی تبدیل شده است. ازآنجایکه انجام کار در قالب شغل، شکل میگیرد، لازم است ویژگیهایی که شغل در ارتباط با خصوصیات شاغل، سنجیده و ملحوظ شود. باید شغل و مراحل انجام آن را بهخوبی شناخت و به تجزیهوتحلیل شغل توجه کرد؛ در گام بعدی شغل را طراحی کرد و افراد متناسب با هر شغل را در جایگاه شغلی لازم بهکار گمارد. در این راستا متغیر رفاه ذهنی کارکنان بهعنوان متغیر وابسته و فعالیتهای مدیریت منابع انسانی و طراحی شغل بهعنوان متغیرهای مستقل و عوامل اثرگذار بر رفاه ذهنی کارکنان انتخاب شدهاند. جامعه آماری این پژوهش کارکنان بخش آزمایشگاه مرکزی «بیمارستان امام خمینی» به تعداد 200 نفر هستند که پرسشنامه استاندارد پژوهش در میان 133 نفر از اعضای این جامعه به روش نمونهگیری ساده و دردسترس توزیع و جمعآوری شد. نتایج حلیل دادهها حاکی از این است که طراحی شغل و فعالیتهای مدیریت منابع انسانی بر رفاه ذهنی کارکنان تاثیر زیادی میگذارد؛ همچنین نتایج نشان دادند که تاثیر طراحی شغل به میزان زیادی بیشتر از تاثیر فعالیتهای مدیریت منابع انسانی است.
خلاصه ماشینی:
عوامل زیادی بر رفاه ذهنی کارکنان تأثیرگذار هستند که ازجمله آن ها میتوان به سرمایه اجتماعی (برادران و حسین پور، ١٣٩١)، تنش شغلی، حجم کاری (٢٠٠٣ ,Hart &Cotton )، طراحی شغل ، کنترل عملکرد، فعالیت های منابع انسانی و حمایت رهبر گروه (٢٠٠٢ ,Holman)، اشاره کرد.
هرچند در سال های اخیر بررسیهای متعددی در زمینه رفاه ذهنی کارکنان انجام شده است ، پرداختن به مباحث تخصصی اثرگذار بر آن میتواند برای برخی از مسائل سازمان ها پاسخ ارائه کند؛ ازاین رو پژوهش حاضر به بررسی رابطه «عوامل اثرگذار بر رفاه ذهنی کارکنان » پرداخته و درصدد جست وجوی پاسخ به پرسش های زیر است : ـ ویژگیهای شغل و فعالیت های مدیریت منابع انسانی چه تأثیری بر رفاه ذهنی کارکنان دارند؟ ـ تنوع مهارت ، ماهیت شغل ، اهمیت شغل ، استقلال شغلی و بازخور شغلی تا چه حد میتواند بر رفاه ذهنی کارکنان تأثیر بگذارد؟ ـ استخدام جدید و انتخاب ، آموزش و توسعه ، ارزیابی عملکرد و جبران خدمات تا چه حد میتواند بر رفاه ذهنی کارکنان تأثیر گذارد؟ ٢.
به طور کلی فعالیت های منابع انسانی، بهره وری کارکنان ، گرایش به کار و تعهد به هدف را از طریق اعمالی از قبیل استخدام ، آموزش ، ارزیابی عملکرد، جبران خدمات و ارتقا، افزایش میدهد و از این طریق بر عملکرد سازمان اثر میگذارد (٢٠٠٩ ,Koca &Uysal )؛ بنابراین میتواند رفاه ذهنی کارکنان را افزایش دهد؛ یعنی استانداردهایی را که کارکنان بر اساس آن به قضاوت میپردازند، ارتقا دهد.
با توجه به این امر فرضیه دوم پژوهش به صورت زیر تبیین میشود: فرضیه دوم : فعالیت های مدیریت منابع انسانی بر رفاه ذهنی کارکنان ، تأثیر مثبت و معناداری دارد.