چکیده:
زمینه و هدف: دانش آینده پژوهی به عنوان دانشی نو که دارای تفکری نظام یافته و صریح در مورد آینده و بر مفروضات ویژه استوار است و در نظام فکری خود رو ها، ارزشها و نظریه های ویژه ای را استفاده می کند، در ماموریت های انتظامی که دائما با پدیده های اجتماعی سر و کار دارد بسیار با اهمیت و نیازمند بحث و بررسی است. هدف این تحقیق، بررسی جایگاه آینده پژوهی در تولید دانش انتظامی است.
روش: این پژوهش از نظر هدف،کاربردی و از نظر روشهای گردآوری داده ها، توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری این تحقیق تعداد 125 نفر از مسئولان دفاتر تحقیقاتی و مطالعاتی ناجا، مدیران و کارشناسان ستادی تحقیقات و دست اندرکاران نشریات علمی ناجاست که با توجه به تعداد نمایندگان فعال و مدیران و کارشناسان مربوط از روش تمام شماری استفاده و نظرسنجی شد. ابزار اندازه گیری در این پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته با روایی و پایایی قابل قبول(70%) در سه محور دانش تخصصی، دانش پشتیبانی و دانش مدیریتی بوده است. در بخش مطالعه اسنادی تعداد 66 نشریه علمی فعال در ناجا به صورت تمام شماری، بررسی اسنادی شده است.
یافته ها و نتایج: یافته های این تحقیق نشان می دهد که میزان دانش تولیدشده در حوزه آینده پژوهی در محیط تولید مقالات علمی میزان مناسبی از کل مقالات را به خود اختصاص نداده است و در مقایسه با میزان مطلوب آن از نظر مسئولان مربوط، در جایگاه مطلوبی قرار ندارد. نتایج ما را به این امر رهنمون می کند که می باید از قابلیتها و ظرفیتهای موجود، در تولید این دانش، تلاش جدی تری صورت گیرد و با راه اندازی حداقل یک نشریه علمی- ترویجی یا علمی – پژوهشی، زمینه سازی لازم برای بسط دانش آینده پژوهی در ناجا و همچنین زمینه سازی جذب فعالیتهای علمی نخبگان و علاقه مندان به این موضوع فراهم شود.
خلاصه ماشینی:
بررسيهاي انجام شـدة اوليه (جـدول شـماره ١) در سـامانۀ جـامع پژوهشـي و همچنـين سامانۀ يکپارچه نشريات علمي نشان مي دهد که از بدو فعاليت تا کنون تنها ٧٦ اثر مرتبط با آينده پژوهي توليد شده است که بيشترين ميزان دانش توليدشده در زمينه آينده پژوهـي در حوزة تـأليف مقالـه و کمتـرين ميـزان مربـوط بـه تحقيـق و پايـان نامـه اسـت .
انجـام ايـن مهـم از مسـير برنامـه هـاي پژوهشـي و مطالعـاتي اسـت کـه سالهاست در دستور کار پليس قرار گرفته است ؛ لذا : بررسـي رونـدهاي حـاکم بـر جـرائم و کشـف احتمـالي آنهـا و همچنـين دسـتيابي بـه راهبردهاي مناسب براي مقابله بـا آنهـا و سـاير مأموريـت هـاي انتظـامي و خـدماتي پلـيس نيازمند برنامه هاي پژوهشي است و آگاهي از وضعيت فعلي و جايگاه دانش آينـده پژوهـي به منظور اطمينان از برنامه هاي توسعه و فرهنگ سازي آن در سطح ملي(به ويـژه جغرافيـاي انتظامي کشور) بسيار مهم و انجام اين تحقيـق و تبيـين وضـعيت موجـود از آن جهـت کـه ميتواند بـر دامنـۀ شـناخت و آگـاهي مسـئولان و دسـت انـدرکاران سـتاد هـدايت کننـده آينده پژوهي در ناجا تأثير بگذارد، داراي اهميت است .
همچنين با پژوهشهايي از اين دست ، ميتوان به طور مسـتمر ميـزان نحـوة پيشـرفت ايـن فعاليتها را تجزيه و تحليل کرد تا از نتايج آن دريابيم که در هر فاصلۀ زماني چـه گامهـايي بايد به جلو برداشته شود، چه گامهايي را برداشته ايم و فاصـلۀ مـا تـا نقطـۀ مطلـوب چقـدر است ؟ چنانچه جايگاه فعلي دانش توليدشدة آينده پژوهي در محيط انتظـامي مشـخص نشـود، عملا روند برنامه ريزي به منظور تحقق اهـداف مربـوط و کـارکرد مثبـت آن بـه سـرانجام مقصود نخواهد رسيد و بيم آن ميرود در صورت تعيين وضـعيت نکـردن ، اهـداف مـورد نظر محقق نشود.