چکیده:
محمد ابوزید دمنهوری که کتاب «الهدایه و العرفان فی تفسیر القرآن بالقرآن» را نوشته، از چهره های شاخص قرآنیون در هند است. نگارنده در این مقاله، بر مبنای قرآن و عقل، تفسیر یادشده را از جهت آسیب های روشی نقد می کند. از جمله به دلیل: قرآن بسندگی و نفی حجیت سنت، تاویلات ناهمگون و غیر منطقی، تفسیر به رای و برداشت ذوقی از آیات، نادیده انگاری قواعد ادبی مورد اتفاق ادیبان، تجربه گرایی در فهم و تفسیر قرآن. تاویل های غلط دمنهوری از معجزات و استناد گزینشی او به مضامین آیات قرآن، از اشکالهای جدی نگارنده بر اوست.
محمد ابوزید المنهوری کاتب «المدایة والعرفان فی تفسیر القرآن بالقرآن» من الوجوه
المؤشرة للقرآنیین فی الحند. کاتب هذه المقالةینقد التفسیر المذکور علی أساس القرآن والعقل من
وجهة الخسارات المنهجیة منها یعیب أدلة الأکتفاء القرآنیء نفی الحجیة السنةء التأویلات المتنافرة
و متناف مع المنطق، التفسیر بالرأی، و الإستنباط الذوقی من الآیات، إنتها ضوابط الأدب المتفق علیها الأدباء، الرغبات الرزاعیة فی الفهم وتفسیر القرآن، التأویلات المخطئة لدمنهوری من المأثرات و الاستناد الإصطفایی من مفاد آیات القرآن من العیوب الجادة للکاتب علیه.
Mohammad Abu Zayd Damnhouri، who has written the book "Al-Hadayaha and Al-Irfan al-Taqsir al-Quran bil-Qur'ān"، is one of the main figures of the Quraniyun in India. The author of this article، based on the Quran and reason، criticizes the above-mentioned interpretation in terms of methodological damages; the damages include the Quranic inclusive sufficiency and the rejection of the authority of the Sunnah، the heterogeneous and illogical interpretations، the subjective interpretation of the Qur'anic، the ignorance of the literary rules approved by all literary men، the empiricists in the interpretation and perception of the Quran. False interpretation of the miracles and his selective citations to the Qur'anic verses is one of the serious problems، the author of the present article poses to him.
خلاصه ماشینی:
"ک:أبوعلبه، 1435: 1/310 و540؛ 2/535-536 و254-255؛ 3/29-30، 45 -48،90-95، 249-247، 252و260؛4 /54 ) برخی شبهات و دیدگاه¬های دمنهوری در فهم و تفسیر قرآن می¬تواند به بنیادستیزی و گسترش نگاه منفی به سنت، تزلزل جایگاه شریعت و رأی گروی در برداشت از مفاهیم و مدالیل آیات منجر شود، لذا نقد و بررسی تفسیر وی تلاشی بایسته و خطیر است که از رهگذر آن مهمترین آسیب¬های¬های روشی قرآنیون در فهم و تفسیر قرآن روشن می¬شود؛ قرآن¬بسندگی و نفی حجیت سنت¬، تأویلات ناهمگون و غیر منطقی¬، تفسیر به ¬رأی و برداشت ذوقی از آیات، نادیده¬انگاری قواعد ادبی مورد اتفاق ادیبان و تجربه¬گرایی در فهم و تفسیر قرآن از جمله آسیب¬های روشی تفسیر الهدایة و العرفان فی تفسیر القرآن بالقرآن است که در ذیل با رویکردی تحلیلی انتقادی بدان پرداخته شده است.
نتیجه¬گیری از جمله آسیب¬های روشی دمنهوری در الهدایة و العرفان فی تفسیر القرآن بالقرآن، قرآن¬بسندگی و نفی حجیت سنت در فهم و دریافت آموزه¬های دینی از قرآن به بهانة وجود روایات جعلی در میان آن¬هاست؛ جعل و وضع و نقل ناقص اخبار، پذیرفتنی است، اما نمی¬توان کلیت سنت را مورد انکار قرار داد؛ زیرا انکار سنت در تقابل با آیاتی است که در آن¬ها سخن از ضرورت اطاعت و پیروی از پیامبر در اوامر و نواهی و قضایا و احکام به میان آمده است و ایشان را مفسر و بیانگر آیات قرآن معرفی کرده است."