چکیده:
ﺳﯿﺮه ﻋﻤﻠﯽ ﻫﺮ ﯾﮏ از اﺋﻤﻪ ﺷﯿﻌﻪ در ﺟﺎﯾﮕـﺎه ﺧـﻮد ﻣﻤﻠـﻮ از درس ﻫـﺎی ﭘﺮﺑـﺎر اﺳﺖ. در ﺑﺮرﺳﯽ ﺣﻮادث وﻗﺎﯾﻊ زﻧﺪﮔﯽ ﭘﺮﺑﺎر اﻣﺎم رﺿـﺎ (ع) ﻧﮑـﺎت ﭘﻨـﺪآﻣﻮز ﺑﺴـﯿﺎری وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮان درس ﻫﺎی ﻓﺮاواﻧﯽ آﻣﻮﺧﺖ. ﯾﮑﯽ از اﺻﻮل ﺑﻪ ﮐـﺎر رﻓﺘـﻪ در ﺳﯿﺮه رﺿﻮی ﺗﺴﺎﻣﺢ و ﺗﺴﺎﻫﻞ اﺳﺖ. اﻣﺎم رﺿﺎ(ع) ﺑـﺎ ﮔـﺮوه ﻫـﺎی ﻓﮑـﺮی و اﻋﺘﻘـﺎدی ﺑﺴﯿﺎری ﺑﻪ ﺑﺤﺚ و ﺗﺒﺎدل ﻧﻈﺮ ﻣﯽ ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ و از راﻫﮑﺎرﻫﺎی ﺑﺴﯿﺎری در اﯾﻦ ﺟﻠﺴﺎت ﺳﻮد ﻣﯽ ﺟﺴﺘﻨﺪ؛ ﯾﮑﯽ از اﯾﻦ راﻫﮑﺎرﻫﺎ اﺳﺘﻔﺎده از اﺻﻞ ﺗﺴﺎﻣﺢ و ﺗﺴـﺎﻫﻞ ﺑـﻮد . اﯾـﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻣﯽﮐﻮﺷﺪ ﺑﻪ ﺷﯿﻮة ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺳﺆال ﭘﺎﺳﺦ دﻫﺪ ﮐﻪ اﻣﺎم رﺿﺎ(ع) در ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ ﭘﯿﺮوان ادﯾﺎن ﻣﺨﺘﻠﻒ از ﮐﺪام ﺷﯿﻮﻫﺎی ﺗﺴﺎﻣﺢ وﺗﺴﺎﻫﻞ ﺑﻬـﺮه ﻣـﯽ ﺑﺮدﻧـﺪ ؟ اﻟﺘﺰام ﺑﻪ اﺧﻼق اﻧﺴﺎﻧﯽ و اﺣﺘﺮام و ﻣﻬﺮورزی ﻧﺴﺒﺖ ﺑـﻪ ﻏﯿـﺮ ﻣﺴـﻠﻤﺎﻧﺎن ، ﻣﺨﺎﻃـﺐ -ﺷﻨﺎﺳﯽ و آﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﺎ زﺑﺎن و ﻣﺘﻮن ﻣﻘﺪس ادﯾﺎن، آزادی ﻓﮑـﺮ و ﺑﯿـﺎن و ﺑـﻪ رﺳـﻤﯿﺖ ﺷــﻨﺎﺧﺘﻦ ﺣــﻖ ﺳــﺆال ﺑــﺮای ﭘﯿــﺮوان ادﯾــﺎن، ﻣــﺪارا و ﺗﺴــﺎﻣﺢ دﯾﻨــﯽ و ﻫﻤﺰﯾﺴــﺘﯽ ﻣﺴﺎﻟﻤﺖ آﻣﯿﺰ ﺑﺎ آنﻫﺎ از ﻣﻬﻢ ﺗﺮﯾﻦ وﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎ و ﺷـﺎﺧﺺ ﻫـﺎی اﻟﮕـﻮی رﻓﺘـﺎری اﻣـﺎم رﺿﺎ(ع) ﺑﺎ ﭘﯿﺮوان دﯾﮕﺮ ادﯾﺎن ﺑﻮده اﺳﺖ.
خلاصه ماشینی:
ايـن (ع )مقاله ميکوشد به شيؤە توصيفي تحليلي به اين سؤال پاسخ دهد که امام رضا در برخورد با پيروان اديان مختلف از کدام شيوهاي تسامح وتساهل بهـره مـيبردنـد؟ التزام به اخلاق انساني و احترام و مهرورزي نسبت بـه غيـر مسـلمانان ، مخاطـب - شناسي و آشنايي با زبان و متون مقدس اديان ، آزادي فکـر و بيـان و بـه رسـميت شـناختن حـق سـؤال بـراي پيـروان اديـان ، مـدارا و تسـامح دينـي و همزيسـتي مسالمت آميز با آن ها از مهم ترين ويژگيها و شـاخص هـاي الگـوي رفتـاري امـام رضا(ع ) با پيروان ديگر اديان بوده است .
سلوک آن حضرت بـا عالمان مذاهب و سران اديان به نحوي بود که برخي از پيروان ايـن فـرق ، بـه اشـتباهات خود در مسائل اعتقادي و کلامي اعتراف ميکردند و گاهي با امام به مباحثه ميپرداختنـد و ايشان با تساهل و تسامح و به دور از هر خشونت و تعصبي بحث ميکردند.
سلوک حضرت با عالمان مذاهب و سران اديان ، به نحوي است که برخي از پيـروان ايـن (ع ) فرق ، به اشتباهات خود در مسائل اعتقادي و کلامي، اعتراف کـرده ، گـاهي بـا امـام بـه مباحثه ميپرداختند و ايشان نيز با تساهل و تسامح و به دور از تعصب و سخت گيري، به بحث ميپرداخت .
سلوک حضرت با عالمان مذاهب و سران اديان به نحوي است کـه برخـي از پيروان اين فرق ، به اشتباهات خود در مسائل اعتقادي و کلامي، اعتـراف مـيکردنـد و گاهي با امام به مباحثه مي پرداختند و ايشان نيز با تساهل و تسامح و به دور از تعصب و سخت گيري، به بحث مي پرداخت .