چکیده:
زمینه: یکی از الزاماتی که برای سازمانها حیاتی به نظر میرسد بالندگی سازمانی است که این مهم میتواند در پرتو هوش اخلاقی و هوش سازمانی توسعه یابد. با درک این مساله پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه هوش اخلاقی با بالندگی سازمانی ؛ نقش میانجیگری هوش سازمانی انجام شده است.
روش: روش پژوهش توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان اداره کل آموزش و پرورش استان کردستان میباشد که از میان آنان190 نفر متناسب با حجم نمونه و بهشیوه نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گردآوری دادههای پژوهش از سه پرسشنامه هوش سازمانی، هوش اخلاقی و بالندگی سازمانی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل یافتهها در سطح استنباطی از ضریب همبستگی پیرسون و برای تعیین نقش میانجی هوش سازمانی در ارتباط هوش اخلاقی و بالندگی سازمانی از مدلیابی معادلات ساختاری براساس نرمافزار آماری Amos استفاده شد.
یافتهها: نتایج معادلات ساختاری نشان داد که: بین هوش اخلاقی با هوش سازمانی (27/ 0) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. رابطه این متغیر با بالندگی سازمانی نیز (25/ 0) مثبت و معنیدار است. رابطه بین هوش سازمانی با بالندگی سازمانی (21/ 0) مثبت و معنیدار میباشد. همچنین رابطه بین هوش اخلاقی با بالندگی سازمانی با نقش میانجی هوش سازمانی(53/ 0) معنیدار میباشد.
نتیجهگیری: سازمانها برای افزایش بالندگی سازمانی باید به هوش اخلاقی و هوش سازمانی کارکنان توجه نمایند.
خلاصه ماشینی:
پس لازم است مدیران سازمانها با تقویت هوش اخلاقی در سازمان، تعهد سازمانی و مسؤلیتپذیری کارکنان را تقویت و از این طریق بالندگی ساززمان را ارتقا دهند.
همچنین با توجه به نتایج تحقیق و اهمیت نقش هوش اخلاقی در بالندگی سازمان به مدیران و مسئولان سازمانها توصیه میشود با بهبود روابط، افزایش جو تفاهم و کاهش تعارضات باعث افزایش جو تفاهم در سازمان و کاهش تعارضات بین افراد و گروهها شده و عملکرد تیمی را بهبود بخشند.
اگرچه به دلیل برخی محدودیتها همچون اندکی ریزش در حجم نمونه، لازم است که تعمیم نتایج با احتیاط صورت گیرد، اما در مجموع با توجه به همبستگی معنیدار متغیرهایی همچون هوش اخلاقی و بالندگی سازمانی بهصورت مستقیم و با واسطه هوش سازمانی پیشنهاد میشود، در پژوهشهای آتی به بررسی ساز وکارهای ارتقای ارزشهای اخلاقی در محیط کار و نیز بررسی استانداردهای اخلاق حرفهای در سازمانها بهویژه سازمان آموزش و پرورش پرداخته شود.
نتیجهگیری نگاه اجمالی به مطالعات نشان میدهد که برای پیشرفت و بهبود بالندگی هر سازمانی نیروی انسانی آن بسیار حائز اهمیت است، در این میان توجه به ویژگیهای فردی و شخصیتی نیروی متخصص هر سازمان میتواند بر بالندگی آن سازمان و در نتیجه بر عملکرد آنها تأثیر بگذارد، بهطوریکه داشتن روحیه معنوی و اخلاقیات موجبات انگیزش و تلاش بهتر و مؤثرتر را فراهم نموده و در نتیجه به رشد و تعالی سازمان کمک مینماید که خود سبب میشود در یک سازمان بالنده کارکنان از شغل خود لذت برده و احساس رضایت نمایند و با تلاش مؤثرتر زمینه افزایش کارایی و اثر بخشی سازمان را فراهم آورند.