چکیده:
شورای امنیت سازمان ملل متحد قدرتمندترین نهاد سیاسی بینالمللی به شمار میرود که تاکنون در سطح جهانی ایجاد شده است. موجودیت و اختیارات شورا که بر منشور ملل متحد مبتنی است حکایت از آن دارد که شورا مورد حمایت کل جامعه بینالمللی قرار دارد. با این حال اراده کل جامعه بینالمللی میتواند در سطوح مختلف و به شیوههای گوناگون تجلی یابد. در حقوق بینالملل معاصر تردیدی وجود ندارد که جامعه بینالمللی برای قواعد آمره اهمیتی خاص، و شأن و منزلتی برتر قائل است. از اینرو، تقابل میان این نورمهای برتر و اختیارات شورای امنیت یکی از محوریترین مسائل حقوق بینالملل است. در این مقاله تقابل فوق بویژه با توجه به درگیریهای خاورمیانه و یوگسلاوی سابق مورد بررسی قرار گرفته تا قلمرو و آثار حقوقی قواعد آمره بینالمللی بر اختیارات شورای امنیت معین شود.
خلاصه ماشینی:
آیا شورای امنیت قانونا می تواند به تشخیص خویش و به هر قیمتی برای حفظ و اعاده صلح و امنیت اقدام کند و در صورت لزوم هر قاعده ای حقوقی را نادیده گیرد یا اینکه تفسیر و اجرای قطعنامه های شورای امنیت در دایره قواعد آمره بین المللی محصور میگردد؟ به رغم مشهور نبودن نویسنده مقاله ، موضوع مورد بررسی وی کمتر در ادبیات حقوق بین الملل به صورتی اینچنین گسترده و دقیق مورد نقد و بررسی قرار گرفته ، و با توجه به تقابل میان ایران ، آژانس بین المللی انرژی هسته ای و احتمالا شورای امنیت در موضوع استفاده صلحجویانه از انرژی هسته ای ، ترجمه و چاپ آن مقاله مفید و ضروری تشخیص داده شد که در برخی موارد نیز با ارائه توضیح یا معرفی منابع فارسی ، کوشیده ایم خواننده را در تکمیل اطلاعات خود در این زمینه یاری رسانیم .
٢ از آنجا که هر سازمان بر موافقت نامه منعقده میان دولت ها مبتنی است اصولا هیچ چیز مانع از آن نیست که ارگان های سازمان قواعد عادی و غیرآمره حقوق بین الملل Jus) (dispositivium را نادیده گیرند منوط به آنکه سند مؤسس مبین قصد دولت های عضو در این مورد باشد که سازمان در ایفای وظایف خود قادر به چنین امری است و سازمان نیز پای را از آن محدوده فراتر ننهد.
٥ نتیجتا قاضی «جنینگز» این نظر را رد میکند که قطعنامه های شورای امنیت که طبق فصل هفتم منشور ملل متحد تصویب شده اند مصون از بررسی بر اساس اصول حقوقی قابل اعمال باشند.