چکیده:
مقدمه: توجه به حالات روانشناختی زنان مبتلا به ویروس نقص ایمنی انسانی به دلیل تاثیر نیرومند بر سیر و پیشآگهی بیماری و کیفیت زندگی آنها بسیار مهم است. پژوهش حاضر با هدف بررسی کارآمدی شناخت درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی بر افسردگی، اضطراب، استرس ادراک شده و کیفیت زندگی زنان مبتلا به ایدز انجام شد.
روش: پژوهش حاضر نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون _ پسآزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری بود. در این پژوهش 24 نفر از زنان مبتلا به ایدز مثبت استان تهران به روش غیرتصادفی داوطلبانه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند و با استفاده از نمونه برگ جمعیتشناختی، مقیاس افسردگی مرکز مطالعات همه گیر شناختی، مقیاس اضطراب زونگ، مقیاس استرس ادراک شده کوهن و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت مورد پیشآزمون قرار گرفتند. سپس گروه آزمایش به مدت 8 جلسه تحت آموزش شناخت درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی قرار گرفت و گروه گواه هیچ مداخلهای دریافت نکرد. در پایان هر دو گروه مورد پسآزمون قرار گرفتند و دادهها با استفاده از نرمافزار اس. پی. اس. اس. 21 و روش تحلیل واریانس مکرر چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند .
نتایج: یافتههای پژوهش نشان داد که بین دو گروه گواه و آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد (P<0.001). به طوریکه، میانگین نمرات افسردگی، اضطراب و استرس ادراک شده گروه آزمایش به طور معناداری کاهش یافته و میانگین نمرات کیفیت زندگی افزایش یافت.
بحث و نتیجهگیری: بنابراین، براساس نتایج چنین پژوهشهایی میتوان نتیجه گرفت که به منظور بهبود کیفیت زندگی و کاهش علائم روانشناختی این بیماران توجه به این متغیرها طی کارآزماییهای بالینی با هدف طراحی مدلهای مداخله مناسب یا اصلاح مداخلههای موجود سودمند خواهد بود.