چکیده:
مقاله ی حاضر بر آن است تا با استفاده از نظریات لویی آلتوسر در تعریف "ایدئولوژی ساختاری" و همچنین نظریات ژاک دریدا در تبیین مفهوم "نشان" به بررسی ساختار روایت وی اس نایپل در رمان خانهای برای آقای بیسواس و در کشوری آزاد بپردازد. در نگاه آلتوسر، ایدئولوژی توهمی است که وضیعت واقعی / عینی را پنهان میسازد و از این رو نوعی "آگاهی کاذب" را ایجاد میکند تا بدین وسیله اثر ایدئولوژیک خود را استمرار ببخشد. به عبارتی دیگر، ایدئولوژی رابطه فرد را با واقعیت بیرون متوهم میسازد. در رمان خانهای برای آقای بیسواس و در کشوری آزاد نایپل تلاش میکند تا ساختار روایتش را براساس طرحی ایدئولوژیک و با "فراخواندن" پی درپی قهرمان داستان به عنوان "دیگری" پی ریزی نماید، تا بدین وسیله دوگانگی نهادینه شده در روایتش را به گونهای پوشش دهد. نایپل بعضا در جایگاه یک ایدئولوگ، ایدئولوژی استعمارگرانهای را در قالب روایت بیان میکند تا شاید بدین وسیله از یک سو آگاهی حاصل از خاستگاه استعماری خود را به رخ بکشد و از سوی دیگر تاثیر ژرف ایدئولوژیها را در روایت نشان دهد و بتواند بدین وسیله خود را مستقل از تاثیر ایدئوژیک روایتش نشان دهد. حال آنکه او خود مبتلا به است. ساختار روایت او و رد و "نشان" باقی مانده از نظام معنایی آثارش این طرح را کاملا برملا میسازد. اینجاست که اثر نایپل صرفا فراتر از محصول مستقیم گفتمان حال حاضر خودش ظاهر میشود. وی خود محبوس در ایدئولوژی ساختاری و مدام در در حال "فراخوانده شدن" است و آثارش هر چند به ظاهر مستقل از عاقبت و سرنوشت خویش، اما به یمن بستر روایت گونه این دوگانگی را نشان میدهند.
خلاصه ماشینی:
از اين ميان ، نگاه منتقد هندي - غربي مارکسيستي نـقـد زبـان ادبـيات خـارجـي دوره شانزدهـم ، شـمـاره ٢٢، ، بــهار و تابســتان ٦١١٣٩٨ و The Role of Ideology and Trace in V.
روايت رمان در کشوري آزاد (١٩٧١) برخلاف اکثر آثار نايپال در مکاني غير از Critical Language& Literary Studies Vol. 16, NO.
از يک سو بيسواس را در ساحت "ديگري " با زباني عاري از احساسات و بيگانه با عواطف انساني توصيف مي کند و رابطه تروماتيک و مسئوليت اخلاقي را با شخصيت بيسواس به عنوان ديگري به خواننده مي سپارد تا خود را از بند ابتلا به ايدئولوژي اي که بيسواس را فرامي خواند نجات دهد از طرف ديگر مي کوشد نـقـد زبـان ادبـيات خـارجـي دوره شانزدهـم ، شـمـاره ٢٢، ، بــهار و تابســتان ٧١١٣٩٨ و The Role of Ideology and Trace in V.
Methodology and Argument: Though re-considering signifcant works of LouisAlthusser on ideology and ideological interpellation and those of Jacque Derrida on the notion of trace, the present sudy attempts to implicitly defne subjectivity and identity in relation to and perhaps agains the normative image of ‘the white man,’ in spite of the explicit criticism of imperialis practices in the narratives of A House for Mr. Biswas and In the Free State.
It is thereby attempted to sketch how narrative functions as a local enactment of the process of consructing a logic that legitimizes ‘othering’ نـقـد زبـان ادبـيات خـارجـي دوره شانزدهـم ، شـمـاره ٢٢، ، بــهار و تابســتان ٧٣١٣٩٨ و The Role of Ideology and Trace in V.