چکیده:
مهندسی سلولهای نطفهای، تکنیکی است که با هدف ایجاد تغییرات دائمی قابل توارث در نسلهای گیاهی، جانوری و انسانی، مورد پژوهش قرار میگیرد. قریب الوقوع بودن و نیز ضرورت انجام این تکنیک روی سوژههای انسانی، به مباحثات و اختلافات فراوان بین صاحبنظران اخلاق و حقوق، منجر شده است. در این پژوهش، ما با هدف دستیابی به یک موضع حقوقی معتدل و میانه، این فناوری زیستی را در ارتباط با سه مبحث راهبردی حقوق بشر یعنی حق سلامت، حق توسعه و هویت مشترک بشری، مورد تحلیل قرار خواهیم داد.
“Germ line gene engineering” is a method that is researched with the purpose of perennial hereditary mutations in herbaceous, animal and human generations. Its imminency and so the urgency of its use for human subjects, has been led to abundant arguments and discords among ethic and law experts. In this article, aiming at attaining a moderate legal approach, we will analyze this course of biotechnology regarding to three human law guidelines: right of health, right of development & human common identity.
خلاصه ماشینی:
مقدمه مهندســی سلول های نطفه ای ، تکنیکی نوین در عرصۀ مهندسی ژنتیک است که در دو سطح درمان ١ و بهسازی ژنی ٢ به فعالیت پرداخته و هدف از آن ایجاد تغییرات دائم در الگوی ژنتیکی اســت که به صورت توارثی از یک نسل به نسل بعد منتقل شود.
نک : Harold Edgar & Thomas turz, Report on human gene therapy, , paris, united nations educational, scientific از آنجا که هدف از انتقال ژن درون سلول های پیکری آن است که سلول ها برای تولید پروتئین های عملکردی مطلوب درکمیت و شرایط مناسب توانمند شوند می توان این عملیات را نوعی درمان پزشکی قلمداد کرد.
پس از تبیین خط مشی کلی ، حال باید پرسید که دامنۀ روابط متقابل بین سلامت و توسعه چگونه در تحلیل تکنیک مهندسی سلول های نطفه ای نقش آفرینی خواهد کرد؟ در مادٔە ٣ اعلامیۀ حق توســعۀ چهارم دسامبر ١٩٨٦ از کشــورها درخواست می شود که گام هایی عملیاتی برای رفع موانع توســعۀ ناشی از شکست در رعایت حقوق مدنی ، سیاسی و اقتصادی و همچنین فرهنگی و اجتماعی بردارند.