چکیده:
شعر پایداری یکی از مقولههای ادبیات جهان است که مفاهیم دینی و الگوهای ایدئولوژیک، خواه آشکار و خواه پنهان، در آن نهادینه شده است؛ ازاینرو، بررسی تعامل میان گفتمان شعری بهخصوص گفتمان انقلاب اسلامی ایران و جنگ تحمیلی، علاوهبر نشاندادن بسترهای اجتماعی، سیاسی و شرایط جامعۀ شاعر، رسالت ادبیات دفاع مقدس و چگونگی شکلگیری سیر تحول این تعامل را نیز بهتر نشان داده و منجر به درک بهتر این ژانر ادبی و اهداف آن میشود. پژوهش حاضر با رویکرد توصیفیتحلیلی و بهکارگیری مکتب تطبیقی آمریکا، به بررسی تاثیر گفتمان و ایدئولوژی شعر دفاع مقدس بر شعر مقاومت فلسطین در آثار متفاوت ده شاعر مقاومت ایران و فلسطین، جایگاه ایدئولوژیک انقلاب و ارزشهای برآمده از آن و نحوۀ بازتاب این گفتمان توسط شاعران هر دو سرزمین، کنش متقابل بین شعر پایداری و پدیدههای جنگ تحمیلی پرداخته است. بیگمان، انقلاب شکوهمند اسلامی ایران و دوران هشتسالۀ دفاع مقدس تاثیرگذارترین دورههای تاریخ معاصر ایران و جهان، بستری مناسب برای ظهور گفتمانهای ایدئولوژیک در تمامی حرکتهای مردمی در جهان است.
In terms of applied linguistics, the discourse is the gateway to the analysis of the text, through its signs and its implications, discovery and identification of unspoken concepts in the text is created. Sustainable poetry is also one of the literary categories in which religious concepts and ideological patterns, whether explicit or inexplicit, are institutionalized in it. Therefore, the study of the interaction between poetry discourse, especially revolutionary-Islamic-Iranian discourse and imposed war, in addition to showing the social, political and community conditions of the poet, it also represents the mission of sacred defense literature and evolution of this interaction and leads to a better understanding of the literary genre and its goals. The current research, by a descriptive-analytical approach, studies the discourse and ideology of imposed war poetry in the different works of the ten resistance poets of Iran and Palestine, to investigate the ideological position of the revolution and its values and how it reflects this discourse in the poems of both lands
خلاصه ماشینی:
بررسي تأثير گفتمان شعر دفاع مقدس ايران بر گفتمان شعر مقاومت فلسطين ، براساس رويکرد مکتب تطبيقي ادبيات آمريکا محمدرضا سنگري ١* دانشيار گروه پژوهشي ادبيات دفاع مقدس ، پژوهشگاه علوم و معارف دفاع مقدس 2 شبنم کابيني کارشناسي ارشد زبان شناسي همگاني، دانشگاه تربيت مدرس 3 عثمان ويسي کارشناسي ارشد آموزش زبان عربي، دانشگاه تربيت مدرس (تاريخ دريافت : ٩٧/٠٥/١٠؛ تاريخ پذيرش : ٩٧/١٢/١٠) صفحات ١٧٦- ١٥٩ چکيده شعر پايداري يکي از مقوله هاي ادبيات جهان است که مفاهيم ديني و الگوهاي ايدئولوژيک ، خواه آشـکار و خواه پنهان ، در آن نهادينه شده است ؛ ازاين رو، بررسي تعامل ميان گفتمـان شـعري بـه خصـوص گفتمـان انقلاب اسلامي ايران و جنگ تحميلي، علاوه بـر نشـان دادن بسـترهاي اجتمـاعي، سياسـي و شـرايط جامعـۀ شاعر، رسالت ادبيات دفاع مقدس و چگونگي شکل گيري سير تحـول ايـن تعامـل را نيـز بهتـر نشـان داده و منجر به درک بهتر اين ژانر ادبي و اهـداف آن مـيشـود.
پـژوهش حاضـر بـا رويکـرد توصـيفيتحليلـي و به کارگيري مکتب تطبيقي آمريکا، به بررسي تأثير گفتمان و ايدئولوژي شعر دفاع مقدس بر شـعر مقاومـت فلسطين در آثار متفاوت ده شـاعر مقاومـت ايـران و فلسـطين ، جايگـاه ايـدئولوژيک انقـلاب و ارزش هـاي برآمده از آن و نحوة بازتاب اين گفتمان توسط شاعران هر دو سرزمين ، کنش متقابل بـين شـعر پايـداري و پديده هاي جنگ تحميلي پرداخته است .