چکیده:
این گفتار در ادامه دو گفتار پیشین، شامل نوزده نامه از رویانی است که ادیبانه به
صورت نثر و نظم ملمّع فارسی و عربی نوشته شده و از مصر به افراد مختلف در
چند منطقه مانند رویان، ملطیه، تبریز، روم، بیت المقدس، گیلان و نقاط دیگر
ارسال شده است. این نامهها از نسخهای خطی نقل شده که در سال 841 ق در
شهر یزد کتابت شده است.
خلاصه ماشینی:
بمنه و كرمه *** مكتوب دهم: كتب مشیراً الی امور معهودة و معرضاً الی شرذمة من الفجرة بما صدرمنهم وانّ بنا لو تعلمون لغلة الیکم کما بالحایمات غلیل هر نفسی که از تجدّد فیض حیات مقتبس آید، حامل ودائع ضمیر است و قوافل اشواق مفرطه را به جناب جنّت مآب اخوی سفیر، و چون منشا این از شائبه کدورت معراست در عرض لوایح اخلاص که مستتبع تحف دعوات و محب تحیات است، بی رعونت /١٩١ الف/ و ریاست عنوان، حال به طغرای موالات مولوی مشحون است و رونق شمسه امانی و امال به لطف موافات مرتضوی روز افزون، کوکب دری انتما و اعتقاد در بیت شرف از وصمه هبوط و وبال در امان است و اصله اخلاص به ولاء ان نیز سماء سیادت مترقی از حضیض محاق و نقصان تحقیق محصورات قضیه اشواق، چون در حدّ عبارت بگنجد و مدّ اشارت به سرحد آن نرسد به تشاهد قلوب که آینه لوایح غیوب است حواله کرد: والقلب أصدق صادقٍ یُستشهد از آن باز که طائر همت جناح عزیمت گشود و از عقوبت دواغی موحشه هزیمت نمود و قدم اختیار از دائره صحبت اغیار فراتر نهاد و از دفتر تدبیر به نیّت مفارقت ایشان روقی دیگر بگشاد و زمام رغبت از جنگ اندیشه پراکنده که سرمایه وحشت عاجله و آجله است بربود و نصیحت اخوان خوّان که حرفی از آن خمیر مایه خسران دهری و حرمان عمری است نشود، دل در مقام مراد پای برجاست و نهال فراغتش بر جو نیار امنیت در نشو و نما دیده سعادت به تماشای جلوه امانی روشن است و فسحه مزیت و مزید به تعاقب فیض امتنانی چون گلشن دست بختیاری در آستین مراد است و طلیعه مآثر و معالی در حوزه انقیاد سلس القیاد چهره قبول به تصرف ماشطه اقبال در نظر انام چون مهر نماینده و در بشاشت تمتع بی دریغ هر لمحه در حسن افزاینده.