خلاصه ماشینی:
برای پی بردن به دلائل شركت بسیاری از علما و تجار در جنبش بی مناسبت نیست كه به فهرست نهایی خواست هایشان و ملاحظاتی كه درباره این خواست ها باید در نظر داشت، توجه كنیم: ۱) لغو امتیاز عسگركاریچی در راه تهران ـ قم؛ ۲) مراجعت محترمانة حاج میرزا محمد رضای كرمانی كه حاكم كرمان او را به مشهد تبعید كرده بود؛ ۳) برگرداندن مدرسه مروی به جناب شیخ مرتضی كه بدستور عین الدوله به امام جمعه (داماد شاه) واگذار شده بود؛ ۴) بنای عدالتخانه ای در ایران كه در هر بلدی از بلاد ایران یك عدالتخانه برپا شود كه به عرایض و تظلمات رعیت رسیدگی شود و به طور عدل و مساوات رفتار كنند؛ ۵) اجراء قانون اسلام درباره آحاد و افراد بدون ملاحظه احدی؛ ۶) عزل مسیو و نوز از ریاست گمرك و مالیه دولت؛ ۷) عزل علاءالدوله از حكومت تهران؛ ۸) موقوف كردن پرداخت تومانی دهشاهی كسری مواجب و مستمرات مردم به اجزاء صندوق مالیه.
(11) ناظم الاسلام در تاریخ بیداری به تفصیل بیشتری به این مسئله پرداخته و می گوید پس از آن كه زن حاجی حسن برادر حاجی محمدتقی بنكدار را كه در مهاجرت صغری وكیل خرج آقایان بود به خانه عین الدوله بردند تجار حامی مشروطه از جان و ناموس خود بیمناك شده و به فكر بست نشینی در سفارت افتادند و برای نیل به مقصود با سید علاءالدین نامی كه با اجزاء سفارت مراوده داشت، جهت وساطت، تماس گرفته و می گویند «ما سیصد تومان به شما می دهیم كه ما را ببرید در سفارتخانه انگلیس و همراهی كنید كه از ما پذیرایی كنند.