چکیده:
زمینه و هدف: رفتارهای پرخطر اراذل و اوباش یکی از مهمترین عوامل به خطر افتادن سلامت جامعه هستند. تحقیق حاضر نیز در همین راستا، با هدف تعیین نقش ابعاد سبک زندگی در پیشبینی رفتارهای پرخطر اراذل و اوباش شهر تهران است. روش: روش پژوهش حاضر، از نوع توصیفی - همبستگی است. جامعۀ آماری شامل کلیۀ اراذل و اوباش در دسترس و تحت کنترل پلیس امنیت عمومی فاتب در سال 1396 است که 194 نفر از 390 نفر براساس فرمول کولران و به روش نمونهگیری سهمیهای انتخاب و مورد ارزیابی قرار گرفتند. ابزار بررسی، پرسشنامۀ نیمرخ سبک زندگی ارتقادهندۀ سلامت و مقیاس خطرپذیری نوجوانان است که روایی و پایایی آن در پژوهشهای مختلف به اثبات رسیده است. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل رگرسیون خطی و به منظور بررسی مفروضات آن از آزمونهای همبستگی و دوربین- واتسون بهرهبرداری شده است. یافتهها: بررسی فرضیههای پژوهش نشان داد که سبک زندگی و مؤلفههای مسئولیتپذیری، مدیریت استرس، رشد معنوی و فعالیت بدنی، تأثیر معکوس و معناداری بر رفتار پرخطر اراذل و اوباش دارد، در حالی که مؤلفههای روابط میان فردی و تغذیه، تأثیر معناداری بر رفتار پرخطر اراذل و اوباش ندارند. نتیجهگیری: نتایج نشان داد که سبک زندگی میتواند رفتار پرخطر اراذل و اوباش را پیشبینی کند و هرچه نمرۀ آزمودنیها در نیمرخ سبک زندگی بالاتر باشد، رفتار پرخطر کمتری از خود نشان میدهند.
Background and aim: The dangerous behaviors of thugs are one of the most important factors in endangering the health of society. The purpose of this study is to determine the role of lifestyle dimensions in predicting high-risk behaviors of thugs in Tehran. Research methodology: The research method is descriptive-correlation. The study population consists of all thugs available and controlled by Fateb public security police in 1396. A number of 194 out of 390 people were selected and evaluated based on Cochran formula by quota sampling method. The tool of the study is Health Adolescent Lifestyle Profile Questionnaire and Adolescent Risk Scale which its validity and reliability have been proven in various studies. Linear regression analysis was used to analyze the data and correlation and Watson tests were used to investigate its assumptions. Findings: The research hypotheses showed that lifestyle and the components of responsibility, stress management, spiritual growth and physical activity have a significant and inverse effect on the risky behavior of thugs, whereas the components of interpersonal relationships and nutrition have no significant effect on the risky behavior of the thugs. Conclusion: The results show that the lifestyle can predict the risky behavior of the thugs and the higher the score of the subjects in the lifestyle profile, the less the risky behavior.
خلاصه ماشینی:
نقش سبک زندگي در پيش بيني رفتار پرخطر اراذل و اوباش شهر تهران نوع مقاله : پژوهشي تاريخ دريافت : ٩٨/٠٣/٢٠ تاريخ پذيرش : ٩٨/٠٧/١٠ از صفحة ٩٥ تا ١١٨ 4 احمد سوري ١، ابوالفضل پورمنافي ٢، بابک رشيدپور٣، نرجس خلقي چکيده زمينه و هدف : رفتارهاي پرخطر اراذل و اوباش يکي از مهم تـرين عوامـل بـه خطـر افتـادن سـلامت جامعـه هستند.
بنابراين ، تحقيق حاضر به دنبال پاسخگويي به اين سـؤال اساسـي اسـت کـه آيـا سـبک زندگي مي تواند رفتار پرخطر اراذل و اوباش شهر تهران را پيش بيني کند؟ در دو دهة اخير، معضلات اجتماعي به خصوص در کلانشهر تهران به عنوان پايتخت و مرکز سياسي و اقتصادي کشور، ضمن گستردگي ، بسيار پيچيده شده اسـت .
Tse, Lloyd, Petchkovsky & Manaia 3.
همچنين ، ضريب تعيين اين مدل ٠/٠٣٧ است ؛ بدين مفهوم که سبک زندگي تنها مي تواند ٣/٧ درصد از رفتار پرخطر اراذل و اوباش تهران را تبيين کند.
نتـايج حاصل از فرضية دوم نيز نشان داد که مديريت استرس ، تأثير معکوس و معنادار در رفتار پرخطر اراذل و اوباش دارد و با تحقيقات توفيق (١٣٩٤) در اين زمينه همسو است .
نتايج حاصل از بررسي فرضية چهارم نشان داد که رشد معنوي مي تواند رفتار پرخطـر اراذل و اوباش را پيش بيني کند و حاکي از تأثير معکوس و معنادار رشد معنوي بر رفتـار پرخطر جامعه است .
نتايج حاصل از فرضية پنجم نيز تحقيق نشان داد که بين دو متغير تغذيه و رفتار پرخطر، رابطة معناداري وجود ندارد و تغذيه نمي تواند رفتار پرخطر اراذل و اوباش شهر تهران را پيش بيني کند و اين فرضيه رد شد.