چکیده:
ابوبصیر لیث بن بختری از راویان امامان باقر و صادق (ع) است. غالب رجالیان متقدم درباره توثیق صریح ابوبصیر مرادی سکوت کردهاند. در این میان دیدگاه ابن غضائری متفاوت از دیگران است؛ او ضمن گزارش رنجش و کدورت خاطر امام صادق (ع) از ابوبصیر مرادی، وجود طعن بر دین او را پذیرفته؛ اما آن را مانع از توثیق وی ندانسته است. در این مقاله که به روش توصیفی- تحلیلی نگاشته شده است درصدد تحلیل رأی ابن غضائری درباره ابوبصیر مرادی برآمدهایم و تأثیرپذیری سخن ابنغضائری درباره ابوبصیر از روایات، نکوهش وی را نتیجه گرفتیم؛ دلیل رنجش و کدورت خاطر امام صادق (ع) از ابوبصیر مرادی، بروز رفتارها و گفتارهای ناشایست او و درک ضعیف او از مقوله امامشناسی بوده است. در همین راستا مقصود از طعن در دین در کلام ابن غضائری، طعن در روش و منش اوست.
Abu Basir Layth b. Bakhtari was among the transmitters of Imam Baqir and Sadiq’s hadiths. The majority of preliminary raja’alites remained silent on the validity of Abu Basir Muradi. Among them, Ibn Ghazairi’s perspective stands out. Although he reports on Imam Sadiq’s taking offence on Abu Basir Muradi and admits to Abu Basir’s sarcastic tone addressing religion, yet he has not denied his validity. In the present descriptive-analytical research, the aim was to analyze Ibn Ghazairi’s comments on Abu Basir Muradi and the effects on Ibn Ghaziri’s perception of Abu Basir and found him blamed in holy narrations. The reason why Imam Sadiq was offended by Abu BAsir is the occurrence of inappropriate behaviors and speech and defective understanding of imamology. Moreover, by sarcastic tone addressing religion, as quoted by Ibn Ghazairi, it means sarcasm in methods and behavior.
خلاصه ماشینی:
در این مقاله که به روش توصیفی- تحلیلی نگاشته شده است درصدد تحلیل رأی ابن غضائری درباره ابوبصیر مرادی برآمدهایم و تأثیرپذیری سخن ابنغضائری درباره ابوبصیر از روایات، نکوهش وی را نتیجه گرفتیم؛ دلیل رنجش و کدورت خاطر امام صادق (ع) از ابوبصیر مرادی، بروز رفتارها و گفتارهای ناشایست او و درک ضعیف او از مقوله امامشناسی بوده است.
ابن غضائری ضمن اینکه از رنجش و کدورت خاطر امام صادق (ع) از ابوبصیر مرادی خبر داده است، اختلاف نظر اصحاب در وضعیت نقد الرجالی وی را خاطرنشان ساخته و در ادامه دیدگاه خود را چنین بیان میکند که طعن وارده بر ابوبصیر در واقع نسبت به دین او و نه حدیث او بوده است؛ بنابراین او نزد من ثقه و مورد اعتماد است.
همچنین سخن ابنغضائری مبنی بر وقوع طعن در دین ابوبصیر «عِندي أنَّ الطعنَ إنّما وَقعَ على دينِه» برگرفته از دو روایت شعیب عقرقوفی در موضوع ناتمام بودن علم امام کاظم (ع) (ش292، 293) دانسته است (شوشتری، 1422ق، 8: 630؛ 12: 438-439).
مقصود از «دین» در رأی رجالی ابنغضائری پیش از این گفته شد علامه شوشتری سخن ابنغضائری مبنی بر وقوع طعن در دین ابوبصیر را برگرفته از دو روایت شعیب عقرقوفی در موضوع ناتمام بودن علم امام کاظم (ع) (ش292، 293) دانسته است (شوشتری، 1422ق، 8: 630؛ 12: 438-439).
2077 A Study and Critique of al- Majlesi’s Behar al-Anvar on Narrations of Ashura Mohsen Rafat1 Abstract Imam Husayn’s martyrdom epic of al-Majlesi’s book, Behar al-Anvar, the fact that most of the reports are reported by Abu- Mekhnaf in the book of Sheikh Mofid, But the author Tried to collect other narratives from narrative martyrdoms.