چکیده:
نگارش و ویرایش، اثر ارزندة احمد سمیعی (گیلانی) است که سالهای متمادی، کتاب درسی دانشجویی و اصلیترین متن درسی دانشجویان در آموزش نگارش و درست نویسی بوده است. چاپهای متعدد و شمارگان زیاد و فراوان چاپ آن، گویای اقبال فراوان خوانندگان و مخاطبان، بدین اثر بوده است. این کتاب، دو بخش عمده دارد: نگارش و ویرایش که سمیعی گیلانی تا حد امکان، با ذکر شاهد و مصداق، نظر و بحث خود را تبیین و ثابت کرده است. عمدهترین خطاها و لغزشهای موجود در بخش اول (نگارش) اثر، عبارتنداز: نبود مقدمه، عنوان بخشها به صورت جمله، یکدست نبودن آرایش پاراگرافها، درج و توضیح مدخلهای غیر نگارشی ـ مقالة تحقیقی، مرجع شناسی، وجود بخش تعریف ـ که با اثر نگارشی متناسب به نظر نمیرسند. خطاهای بخش ویرایش (خطاهای زبانی) عبارتنداز: نیاوردن دلایل وافی در برشمردن خطاهای زبانی (ویرایش زبانی)، اصرار بر جدانویسی، مغایرت املای کلمات با دستور خط فارسی فرهنگستان. این نوشتار در پی آن است که تا حد امکان، همة موارد را با ذکر مصداق و شاهد از اثر، نقل کند. روش تحقیق این نوشتار، مقایسهای، تحلیلی و انتقادی است که مطالب خود را به شیوة اسنادی و فیش برداری گرد آورده است.
Negaresh & Virayesh and editing is a valuable work of Ahmad Samii (Gilani, that has been a student, resource and student textbook for many years in teaching writing and spelling. The numerous prints and the large number of reprints have proved it to be of great interest to readers and audiences. The book has two main parts: Writing and Editing, in which Samii Gilani has explained and argued as much as possible, citing evidence and arguments. The major errors and slips found in the first section (writing) of the work are: lack of introduction, section titles in sentence from , inconsistent paragraph lorganization , inclusin and explanation of non-writing entries; research paper, reference, definition section; They do not seem appropriate to the writing effect. Editing section errors (mentioning linguistic errors) include: not giving sufficient reasons for enumerating linguistic errors (editing language), insisting on contradiction of word spellings, seperation in spelling contradicting spelling words with the Farsi script. This article seeks to cite as much as possible the evidence of the work. The research method of this paper is comparative, analytical, and critical, the evidence of which is gathered through documentary and invoice method.
خلاصه ماشینی:
خطاهای شکلی وظاهری این اشکال ، عمدتا در دفتر اول (نگارش ) مشهود است : ١ ـ کتاب را نخست با فصل اول (کلیات ) شروع کرده اند بی آنکه مقدمه ای بیاورند؛ ٢ ـ برخی از عنوان زیر فصلها به صورت جمله و حتی جملۀ پرسشی است : "همه ی ما به نوشتن نیاز داریم "(همان :٣) "چرا گفتن آسان است و نوشتن دشوار؟"(همان :٥) ٣ ـ هرچند قانون مطلقـی در رعایـت تعـداد سـطور پـاراگراف وجـود نـدارد و از ایـن حیث ،شاید نتوان این امر را عیب ندانست ولی می توان ذکر کرد که ناهنجـاری در آرایـش و چینش پاراگرافها وجود دارد؛ در ص ٦، شش پاراگراف به کار برده اند کـه پـاراگراف اول ، ٤ سطر، دوم ٧ سطر، سوم یک سطر و نیم ، چهارم دو سطر و نـیم ، پـنجم سـه سـطر و نـیم و ششم ٤سطر است ؛ ٤ ـ به نظر می رسد که وجود برخی زیر فصلها در کتـاب ، ضـروری و لازم جلـوه نمـی کنند: مقاله ی تحقیقی در ص ٢٨، بررسی و نقد در ص ٣٠ و مرجع شناسـی در ص ٤٤ ؛بـه این دلیل که دانشجویان زبان و ادبیات فارسی، دروس و واحـدهای مسـتقلی بـاعنوان روش تحقیق ، مرجع شناسی و کارگاه مقاله نویسی دارند؛ ٥ ـ بخش استدراک ـ آیرونیا در ص ٧٣، که در چاپهای قبلی نبوده و سمیعی فرموده انـد که آن را از منبعی فرانسوی اقتباس کرده اند، مطالب عمدٔە این بخـش در بخـش قبلی(طنـز، مطایبه )آمده است ؛ ٦ ـ وجود برخی بخشها یا زیر فصلها در کتاب نگارشی، به توجیه فراوان نیاز دارد؛ مـثلا بخش " استدلال " در ص ١٤٠ و بخش " تقسیم بندی" در ص ١٥٥ و بـی آن کـه مصـادیق و شواهدی از آثار ادبی برآن بیاورند و حتی ضرورت بخش " تعریـف "در ص ١٢٢ ، بـه نظـر مفید فایده نیست و به ناگزیر برای یافتن شواهد و مصادیق ، مجبور شده انـد از اثـر طنزآمیـز "التفاصیلگ توللی شاهد مثال بیاورند؛ ٧ ـ وجود عطف های فراوان و بی شمار و یا ذکر همپایه های متعدد از مختصات این کتـاب است و شاید نتوان آن را خطا و لغزش دانست و حتی می تـوان ، آن را از مختصـات سـبکی اثر و صاحب آن دانست ؛ برای نمونه : الف ـ "عفت قلم و حفـظ حرمـت صـاحب اثـر و رعایـت انصـاف و پرهیـز از ارزش داوری بــی پایــه و اظهــار نظرهــای عــاطفی و متــاثر از انفعــالات روانــی، نیــز شــرط است "(همان :٣٢)؛ ب ـ" یا درسی است یا مطبوعاتی یا وسیله ی تفریح و سرگرمی ، برای انتقال خبر اسـت یا برای طرح تقاضا یا اقامه ی دعوی یا بیان عواطف یا وصف احوال نفسانی یـا درد دل بـا خود و با دوست یا دادن اطلاعات در رشته و زمینه ای خاص و..