چکیده:
ویروس کرونا یاcovid_19 چند ماهی است که بیشتر کشورهای جهان را درگیر خویش نمودهو مشکلات فراوانی را برای آنها پدید آورده است. دامنه و ابعاد این مشکلات روز افزون و جهان در اندیشه پس از کروناست؛ از جمله ابعاد بحران کرونا ، تأثیری است که بر نرخ جرم و جنایت و گونه های آن و نیز بر پاسخدهی به آن بخصوص کیفری داشته است . این مقاله می کوشد تا ابعاد مختلف این تأثیرات را مورد بررسی قرار دهد؛ می توان ادعا کرد که بحران کرونا موجب بحران سیاست جنایی شده است ؛ و اگر چاره اندیشی لازم نشود ممکن است این بحران منجر به مشروعیت بخش مدل اقتدارگرای فراگیر سیاست جنایی شود که نتیجه آن تحدید روز افزون آزادی های فردی و افزایش خودکامگی دولت ها خواهد بود راه حل برون رفت از این بحران مشارکت دادن مردم در سیاست جناییو بازنگری در قوانین و ساختار دستگاه قضایی است
The coronavirus, or covid_19 virus, has plagued most countries in the world for months, causing many problems. The scope and dimensions of these problems are increasing and the world is in post-Crown thought; Among the dimensions of the Corona Crisis is the impact it has had on the crime rate and its types, as well as on responding specifically criminal responding to it. This article tries to examine the different dimensions of these effects; It can be argued that the Corona crisis has led to a crisis in criminal policy; And if a solution is not needed, this crisis may lead to the legitimacy of the pervasive authoritarian model of criminal policy, which will result in violating of personal freedoms and increasing government authoritarianism. The solution to this crisis is to involve people in criminal policy (prevention punishment and correction) and reconsidering.In the rules and structure of thecriminal justice system
خلاصه ماشینی:
اين مقاله ميکوشد تا بر اساس گزارش هاي رسانه اي موجود ابعاد مختلف اين تأثيرات را مـورد بررسـي قـرار دهـد؛ ميتوان ادعا کرد که بحران کرونا موجب بحران سياسـت جنـايي شـده اسـت ؛ و اگـر چاره انديشي لازم نشود ممکن اسـت ايـن بحـران منجـر بـه مشـروعيت بخـش مـدل اقتدارگراي فراگير سياست جنايي شود که نتيجه آن تحديد روزافزون آزاديهاي فردي و افزايش خودکامگي دولت ها خواهد بود.
چرايي افزايش نوع و ميزان جنايت با شيوع کرونا اهميت بحث از چرايي جابه جايي يا فزوني احتمالي در نرخ و نوع جـرم و جنايـت در وضعيت بحران زده کرونايي از آن رو است کـه ضـرورت تغييـر يـا عـدم تغييـر در راهبردها و استراتژي هاي مواجهه با جرايم و نيز نوع مدل سياست جنايي وابسته به ايـن مهم است .
باوجوداين علي الظاهر اين گونه اسـتدلالات بـا شـواهد تجربـي سـازگار نيامـده اسـت ، ازاين رو اين سؤال همچنان باقي است کـه در وضـعيت بحرانـي کرونـايي کنـوني چـرا برخي همچنان اصرار به ارتکاب جرم و جنايت دارند؟ در جرم شناسي دورويکرد در پاسخ دهي به پرسش چرايي جرم وجود دارد؛ رويکرد علت شناختي که ميکوشد با تمرکز بر وضعيت زيستي يا رواني افراد يا توجه به عوامـل اجتماعي و محيطي پاسخي براي اين سـؤال بيايـد و رويکـرد انتقـادي کـه معمـولا بـر ساختار نـا متناسـب و غيرعادلانـه حکومـت هـا و تـوازن نادرسـت قـدرت در جامعـه ، مردسالاري و نيز تسلط حاکميت و حکومت بر ابزارهاي توليد و يا نظام هـاي راا عامـل اصلي پديده هاي مجرمانه قلمداد ميکند و راه حل معضل جرم را دگرگـوني سـاختاري حکومتي ميداند (ولد برنارد و اسنيپس ، ١٣٨٠، ص ٣٥٣).