چکیده:
دکتر حسین مجتهدی سال ۱۳۳۶ در میاندوآب متولد شده و نزدیک ۳۰ سال است که در اصفهان سکونت دارد. وقتی انقلاب اسلامی پیروز شد، چند واحد درسی تا فارغالتحصیل شدن از مدرسه عالی ورزش کم داشت، همین شد که بعد از انقلاب تحصیلات تربیتبدنی خود را تا مقطع دکتری ادامه داد و برای تدریس از مدرسه به دانشگاه رفت. دکتر حسین مجتهدی مصداق دقیق کلمه پیشکسوت است و میشود مدتها پای صحبتهایش نشست. او که امروز استاد بازنشسته دانشگاه و مربی بینالمللی شناست از اولین خاطرات شناور شدن در رودخانه زرینهرود تا سالهایی سخن میگوید که تربیتبدنی به مثابه یک علم وارد ایران شد.
خلاصه ماشینی:
از زرینه رود تا مدرسه عالی ورزش /امیرمحمد حسینی ۱۳۹۹/۰۴/۲۱ / گفت وگو با دکتر حسین مجتهدی، استاد بازنشسته تربیت بدنی اشارهدکتر حسین مجتهدی سال ۱۳۳۶ در میاندوآب متولد شده و نزدیک ۳۰ سال است که در اصفهان سکونت دارد.
وقتی انقلاب اسلامی پیروز شد، چند واحد درسی تا فارغالتحصیل شدن از مدرسه عالی ورزش کم داشت، همین شد که بعد از انقلاب تحصیلات تربیتبدنی خود را تا مقطع دکتری ادامه داد و برای تدریس از مدرسه به دانشگاه رفت.
وقتی ما وارد مدرسه عالی ورزش شدیم مربیان خارجی گفتند که حداکثر کلاسهای عملی (برای مثال در والیبال) نباید بیش از ۱۵ نفر باشد و سه روز در هفته هم باید تمرین داشته باشند تا یاد بگیرند.
اما در ایران اول اینکه محوطهای در مدرسه برای ورزش وجود ندارد و دوم اینکه به دلیل تعطیلیها در طول سال دانشآموزان بیش از ۱۵ جلسه ورزش نمیکنند.
سال ۵۴ هم که کنکور دادم میتوانستم رشتههای دیگری قبول شوم، اما انتخابم مدرسه عالی ورزش بود.
اما آن زمان منابع خوبی برای این درسها وجود نداشت و بیشتر روی کارهای عملی تأکید میشد تا وقتی به مدرسه میرویم معلم کاملی باشیم.
درست برعکس امروز که دروس عملی را به دلیل مخارج کم کردند و درسهای تئوری در دانشکدههای تربیتبدنی زیاد شده است، در حالی که اگر فردی میخواهد دبیر ورزش شود، باید رشتههای ورزشی متداول را بهخوبی بلد باشد.
در مدرسه عالی ورزش، استاد فیزیولوژی ورزشی ما متخصص قلب بود، اما امروز متخصصان زیادی در این زمینه داریم.