چکیده:
امروزه با توجه به ضرورت اهمیت تحرک و فعالیت بدنی بهعنوان یکی از اساسیترین نیازهای اولیه موجود زنده و همچنین گسترش جانشینی ماشین به جای انسان که از پیامدهای آن میتوان به رواج ضعف جسمانی، مشکلات روحی و روانی، دور شدن از اخلاق و ارزشهای انسانی اشاره کرد، نیاز به فعالیت بدنی به شدت احساس میشود و بیشک در عصر حاضر، موضوع فعالیت بدنی به یک پدیده جهانی تبدیل شده است. ناگفته پیداست که آدمی برای سلامتی جسم خود نباید از ورزش و تحرک بدنی غافل شود و موید این مطلب، مطالعهها و تحقیقهای زیادی است که تاثیر ورزش را در جلوگیری از مشکلات جسمانی و روانی ثابت کردهاند. ورزش بهعنوان راهحلی راهبردی و فرحبخش میتواند این مشکل را به نحو مطلوب حل کند و بسیار ضروری است که ورزش ابتدا به ساکن در درون افراد شکل نهادینهای به خود بگیرد و این نوع تربیت ورزشی همراه با فرهنگسازی درونی اگر با ایجاد نگرش درست در دوران کودکی همراه باشد، بسیار موثرتر خواهد بود و به احتمال زیاد شاهد تداوم عملکرد ورزشی فرد در آینده نیز خواهیم بود. در این میان یکی از نهادهای اولیه و اصلی که بهصورت مستقیم در قبال این موضوع مسئولیت دارد، خانواده است و اگر خانوادهها بخواهند شیوه اصولی و صحیح تربیت ورزشی را ایفا کنند باید با شاخصهای موثر در زمینه تربیت ورزشی فرزندانشان آشنا باشند و بهصورت تمام و کمال فواید ورزش در بهینه کردن شیوه زندگی روزمره کودکان در زمان حال و آینده را به آنان انتقال دهند و با اتخاذ سیاستی جامعنگر اقدام به تربیت ورزشی فرزندانشان بکنند. بنابراین مطالعه حاضر در پی آن است که مهمترین شاخصهای تربیت ورزشی کودکان را به خانوادهها بهعنوان اولین نهاد آموزشی و تربیتی در حساسترین مقطع زندگی آغازین یعنی تا پیشدبستانی یا قبل از شروع سن مدرسه به آنان یادآور شود. لذا در ادامه به ذکر مهمترین شاخصهای مذکور پرداخته شده است.
خلاصه ماشینی:
در این میان یکی از نهادهای اولیه و اصلی که بهصورت مستقیم در قبال این موضوع مسئولیت دارد، خانواده است و اگر خانوادهها بخواهند شیوه اصولی و صحیح تربیت ورزشی را ایفا کنند باید با شاخصهای مؤثر در زمینه تربیت ورزشی فرزندانشان آشنا باشند و بهصورت تمام و کمال فواید ورزش در بهینه کردن شیوه زندگی روزمره کودکان در زمان حال و آینده را به آنان انتقال دهند و با اتخاذ سیاستی جامعنگر اقدام به تربیت ورزشی فرزندانشان بکنند.
۴. توجه به مسائل روانی و علاقه شخصیخانواده میتواند نقشی بسیار بارز در حیطه مسائل روانشناختی ورزشی کودکان ایفا کند و میتواند باعث بروز و رشد استعداد ورزشی کودک یا سرکوب قابلیتهای بالقوه وی شود، زیرا کودکان فعالیتی را انجام میدهند که در محیط خانواده باعث تشویق و تحریک بیشتر آنها شود و اگر فعالیت کودکان با تنبیه و سرزنش مواجه شود از ادامه آن امتناع میورزند، مانند دویدن و بالا و پایین پریدن که اگر با تنبیه کلامی و بدنی همراه باشد، فرزندان دیگر در ادامه زندگی نیز تمایلی به آن نشان نخواهند داد.
بنابراین خانوادهها باید در خصوص مسائل فرهنگی آگاهی کافی و وافی داشته باشند و تربیت صحیح ورزش کودکان خود را قربانی خرافات عوام و چشم و همچشمی و گزافهگوییهای ناروای دیگران نکنند و همچنین با همراهی و حمایت فرزندان در طول دوران کودکی به رشد جسمانی، روانی و اجتماعی آنها جامه عمل بپوشانند.