چکیده:
پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش معنویت محیط کاری و تاب آوری در پیشبینی بهزیستی روانشناختی کارکنان انجام شد. این پژوهش دارای طرح همبستگی از نوع مطالعة پیش بینی بود. جامعة آماری کلیه کارکنان شرکت توزیع نیروی برق استان مرکزی در سال 95-1394 بود که تعداد 396 نفر از آنها به شیوة تصادفی طبقه ای بر حسب وضعیت استخدامی آنها انتخاب و بررسی گردید. برای گردآوری داده ها، مقیاس های معنويت محیط كاری، تاب آوری و بهزیستی روان شناختی اجرا گردید و داده های حاصل با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه همزمان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که معنویت محیط کاری و تاب آوری با داشتن رابطه ای مستقیم و معنادار حدود 14 درصد از واریانس نمرات بهزیستی روانشناختی کارکنان را تبیین کردند، که در این زمینه تاب آوری، سهم معناداری در پیشبینی بهزیستی روانشناختی کارکنان و عامل های آن داشت، اما معنویت محیط کاری، تنها سهم معناداری در پیشبینی عامل پذیرش خود داشت. در نتیجه می توان گفت معنویت محیط کاری و تاب آوری، نقش مهمی در بهزیستی روانشناختی دارند.
The present research was performed with the purpose of examination the role of workplace spirituality and resilience in predicting the psychological wellbeing of employees. The research had a correlational design on the type of predictive study. The population was all of the employees of Markazi Province Electeric Distribution Company in years of 2015-16, that 396 persons of them were selected by stratified random sampling based on their job conditions, and were examined. For collecting the data, the Workplace Spirituality Scale, Resilience Scale and Psychological Well-being Scale, were performed, and the acquired data were analyzed by pearson correlation coefficient and simultaneous multiple regression. The findings indicated that the workplace spirituality and resilience with a direct and significant relationship, explained about 14 percent of variance of psychological well-being of employees that in this context resilience had significant proportion in predicting of psychological wellbeing and its, factors, but the workplace spirituality had significant proportion only in predicting the factor of self-acceptance. As a result, it can be said that workplace spirituality and resilience have a significant role in psychological well-being.
خلاصه ماشینی:
نقش معنويت محيط کاري و تاب آوري در پيش بيني بهزيستي روان شناختي کارکنان o The Role of the Workplace Spirituality and Resilience in Prediction of Psychological Well-being of Employee o دکتر تورج سپهوند * چکيده پژوهش حاضر با هدف تعيين نقش معنويت محيط کاري و تاب آوري در پيش بيني بهزيستي روان شناختي کارکنان انجام شد.
ساير محققان نيز معتقد به رابطۀ کلي بين معنويت و مذهبي بودن با بهزيستي روانشناختي هستند (محمدي، بشارت ، رضازاده و غلامعلي لوساني، ١٣٩٧؛ غلامعلي لواساني، اژه اي و محمدي مصيري، ١٣٩٢؛ ايمونز، ٢٠٠٥) و پيشنهاد ميکنند که سازمان ها نيز به منظور ارتقاي معنويت در کار، اقداماتي از جمله به کارگيري برنامه هاي حمايتگر معنوي، اشاعۀ معارف و ارزش هاي ديني، توجه به نيازهاي معنوي کارکنان ، ايجاد فضاي دوستانه مبتني بر همکاري به جاي رقابت و ايجاد محيط کاري همراه با آرامش و همبستگي گروهي را انجام دهند (قدم پور و همکاران ، ١٣٩٥).
يافته هاي اين تحقيقات نشان داده است مداخلاتي که تقويت کننده تاب آوري بوده و براي حفظ و تداوم بهزيستي و عملکرد کارکنان در برابر رنج و سختي موجود در کار طرح مي شوند، مشکلاتي همچون افسردگي، تنيدگي، خلق /عاطفه /هيجان منفي و اضطراب را، که تعيين کننده هاي مهم بهزيستي روان شناختي هستند، کاهش ميدهند (روبرتسون و همکاران ، ٢٠١٥).
با وجود اين ، نکته مهم ارتباط معنادار معنويت محيط کاري و بهزيستي روانشناختي کارکنان است که ميتواند تبيين هاي برجسته اي داشته باشد.