چکیده:
پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد با فرزنددرمانی بر پرخاشگری و
اضطراب کودکان پیشدبستانی شهرکرد و سازگاری مادران آنان انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیة مادران
دارای کودک پیشدبستانی شهرکرد در نیمه اول سال 1397 بودند که از بین آنان تعداد ٤٨ نفر به صورت تصادفی
انتخاب و به صورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل (هر گروه ١6 نفر) گمارده شدند. ابزار
پژوهش شامل پرسشنامه های اضطراب و پرخاشگری (راتر، ١966) وبرای کودکان و سازگاری (بل، ١961) و رضایت از زندگی (دینر و همکاران، ١985) برای مادران بود که طی سه مرحلة پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری ٣ ماهه تکمیل
شدند. داده های به دست آمده با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیری و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر
تحلیل شدند. نتایج نشان داد که روشهای مداخله بر متغیرهای مربوط به کودکان و مادران موثر بودند (0/01<P).
همچنین نتایج نشان داد که فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش اضطراب، پرخاشگری کودکان و بهبود
سازگاری و رضایت از زندگی مادران موثر بوده است (0/01<P). فرزنددرمانی نیز روی کلیه متغیرها به جز رضایت از
زندگی مادران موثر بود (0/01<P). در عین حال، مشخص شد که فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد درکاهش اضطراب کودکان و بهبود سازگاری مادران موثرتر از فرزنددرمانی بوده است (0/05<P). نتیجه گیری شد که هردوروش مداخله و به خصوص روش فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد برای مشکلت رفتاری ـ هیجانی کودکان و بهبود سازگاری مادران موثر هستند.
خلاصه ماشینی:
به هر حال ، اين پژوهش به دنبال پاسخ دادن به اين سئوالات است که آيا ارائه آموزش فرزندپروري مبتني بر پذيرش و تعهد و فيليال تراپي بر بهبود اضطراب و پرخاشگري کودکان پيش دبستاني موثر است ؟ کدام يک اثربخشي بالاتري دارند؟ کدام يک بر روي افزايش سازگاري مادران موثرترند؟ مواد و روش ها: اين پژوهش به لحاظ روش آزمايشي ميباشد که با طرح پيش آزمون ـ پس آزمون با گروه کنترل و مطالعه پيگيري اجرا شده است .
روش اجرا براي انجام پژوهش گروه آزمايش (١) طي ٨ جلسه ٩٠ دقيقه اي به صورت هفتگي فرزندپروري مبتني بر پذيرش و تعهد را بر اساس الگوي هيز و اسميت (١٣٩٣) و کوين و مورل (١٣٩٧) را مطابق جدول (١) و گروه آزمايش (٢) نيز طي ٨ جلسه ٩٠ دقيقه اي فيليال تراپي (فرزنددرماني) را بر اساس الگوي کلام و همکاران (١٣٩٦) مطابق جدول (٢) به صورت هفتگي دريافت کردند، در حاليکه در مورد گروه کنترل هيچ گونه مداخله اي اعمال نگرديد.
در عين حال ، فرضيه ديگر که مدعي تفاوت معنادار بين اثربخشي دو روش فرزندپروري مبتني بر پذيرش و تعهد و فرزنددرماني است بر کاهش ميانگين نمرات اضطراب کودکان است مورد تاييد قرار گرفته است .
براساس نتايج آزمون هاي انجام شده فرزندپروري مبتني بر پذيرش و تعهد و فرزنددرماني بر کاهش پرخاشگري کودکان پيش دبستاني موثر است .