چکیده:
در حقوق» حسن نیت در اصلء مفهومی اخلاقی است که بهتدریج به علم حقوق راه یافته و نهادینه شده است. در واقعء قاعده حسن نیت
یکی از نمادهای تاثیر اخلاق بر حقوق به شمار می رود. قاعده احسان این است که هرگاه کسی به انگیزة خدمت و نیکوکاری به دیگران؛
موجب ورود خسارت به آنان شود. اقدامش مسئولیت آور نیست. که مصادیق مخفی برای این قاعده بیان شده است .«بدک نظر برخی
حقوق دانان» مفهوم حسن نیت در عین سهولت و آشکار بودن» در مقام توصیف و تطبیق بر مصادیق دشوار مینماید و بهگونه دقیق قابل
تعریف نیست. کنکاش در مناسبات بین حقوق و اخلاق از دیر باز یکی از از دل مشغولی ها در حوزه مطالعات بنیادین حقوق بوده است.
حقوقدانانی که راهبرد حقوق را تحقق بخشیدن فضلیت های اخلاقی و به ویژه عدالت اجتماعی در قالب معاوضی و توزیعی آن می دانند.
سعی در یافتن بنیادهای هنجاری و اخلاقی برای قواعد و نهادهای حقوقی دارند و از این رهگذر علم حقوق را در زمره علوم غایی و ارزشی
قرار می دهند. در مقابل آن دسته از عالمان حقوق که راهبرد حقوق را تنها تضمین تحقق اهداف علوم دیگری مانند سیاست و اقتصاد می
پندارند و متعقدند که علم حقوق به دلیل برخورداری قواعد آن از ضمانت اجرارهای دنیوی قاطعء راهکار و قالب مناسبی برای رسیدن به
اهداف سیاسی و اقتصادی در حوزه ملی و بین المللی استء دانسته یا ندانسته و خواسته و یا ناخواستهء علم حقوق را در سطح دانشی
ابزاری و غیر هنجاری تنزل می بخشند. گفت و گو از نسبت بین حقوق و اخلاق در ساحت های حقوق خصوصی» کیفری» عمومی و بین
الملل هر یک ویژگی های خود را دارد. در حوزه حقوق خصوصی نیز که در قلمرو مشخص این تحقیق استء این بحث را در هریک از
تعهدات و مسئولیت های قرار دادی و قانونی از مختصات ویژه ای برخوردار است. نتایج پژوهش نشان داده مسئله حسن نیت در مسئولیت
یکی از محورهای بحث کلان تر نقش قواعد اخلاقی در حقوق خصوصی است. برخلاف حوزه های دیگری مانند حوزه حقوق کیفری» در
قلمرو حقوق خصوصی اذعان به تاثیر داده های اخلاقی در قواعد حقوقی با تردید های بیشتری همراه بوده استه آمری که موجب گردید »
ریپر» انز ماندگاری در این باب خلق کند. بررسی نقش حسن نیت در حوزه خاص مسئولیت مدنی» اگر با توفیق نسبی قرین باشدء می
تواند موجب توسعه مرزهای دانش بشری و گسترش ادبیات مسئولیت مدنی در این باب باشد. به نظر میرسد اگر شخص قصد احسان
داشته باشد و عمل او طبق موازین عقلی و بنابر متعارف, احسان محسوب شود و اقدام کننده نیز در سنجش و بررسی عمل خود تقصیر و
تسامحی نکرده باشد و فقط به قصد جلب منفعت به دیگری و یا دفع ضرر از او اقدام کند و بر حسب تصادفء قصد او با واقعیت منطبق نشود و در اثر عمل به محسن الیه ضرری برسد ، اقدام کننده ضامن نیست.
In law, goodwill is essentially a moral concept that has gradually found its way into and institutionalized the
science of law. In fact, the rule of good faith is one of the symbols of the effect of morality on rights. Ehsan's
rule is that whenever someone motivates others to harm them for the sake of service and charity, his action is not
responsible. There are hidden examples of this rule. According to some jurists, the concept of good faith, while
being easy and obvious, is difficult to describe and apply to difficult examples and cannot be precisely defined.
Research in the relationship between law and ethics has long been one of the preoccupations in the field of
fundamental law studies. Lawyers, who see the strategy of law as the realization of moral virtues, and especially
social justice in the form of exchange and distribution, try to find normative and moral foundations for legal
rules and institutions, and thus make the science of law among the ultimate and valuable sciences. Put. In
contrast, jurists who consider the strategy of law to be the only guarantee of achieving the goals of other sciences
such as politics and economics, believe that the science of law, due to its rules, guarantees firm worldly
solutions, strategies and appropriate format to achieve political and economic goals. In the national and
international spheres, knowingly or unknowingly and willingly or unwillingly, they reduce the science of law to
the level of instrumental and non-normative knowledge. Dialogue on the relationship between law and ethics in
the areas of private, criminal, public and international law each has its own characteristics. In the field of private
law, which is in the specific realm of this research, this discussion has special characteristics in each of the
contractual and legal obligations and responsibilities. Research has shown that the issue of good faith in
responsibility is one of the main issues in the discussion of the role of ethical rules in private law. Unlike other
areas, such as criminal law, in the realm of private law, the recognition of the impact of ethical data on legal
rules has been met with more skepticism, which has led Repper to prove his worth. Examining the role of good
faith in a particular area of civil liability, if accompanied by relative success, can lead to the development of the
frontiers of human knowledge and the development of civil liability literature in this regard. It seems that if a
person intends to do good and his action is considered as benevolent according to rational and conventional
criteria, and the person who has acted has not made a mistake in measuring and examining his action, and only
with the intention of benefiting another or repelling harm from If he acts and his intention does not coincide with
the reality according to the accident, and as a result of his action, he harms Mohsen Aliyeh, he will not act as a
guarantor.
خلاصه ماشینی:
مسئلة اصلی این است که آیا ضمان قهری و مسئولیت مدنی در مفهوم خاص تنها مبتنی بر مؤلفه های عینی و خارجی اعم از ماهیتِ عمل و آثار مترتب بر آن است، و یا این که عناصر فاعلی و به ویژه وضعیت ذهنی، روانی و معنوی فاعل نیز در این باب نقشی دارد؟ در این پژوهش با واکاوی مفهوم وحقیقت حسن نیت؛ و نسبت آن با سوء نیت؛ و تحلیل مبانی وجنبه های اثباتی آن؛ و با جستجوی نقش و کارکرد جوهرة آن در مبانی، ارکان و عوامل رافع مسئولیت مدنی، این نتیجه حاصل شده است که تصور عدم تأثیر حسن نیت در حوزة مسئولیت مدنی از پشتوانة تحقیقی دقیق و مستحکمی برخوردار نیست؛ و وضعیت روانی، علمی و حتی نفسانی فاعل در مسئولیت مدنی وی یا وضعیت حقوقی زیان دیده، جز در موارد استثنایی که مصالح دیگری از قبیل نظم عمومی، سیاست های پیشگیرانه و یا ملاحظات اثباتی پا درمیانی می کنند، تأثیرات مهمی از نوع مانعیت ویا رافعیت دارد؛ و در پایان بر این نکته تأکید شده است که در جهت حفظ نظم حقوقی، نقش قاعدة حسن نیت در قبال قوانین موضوعه، نقشی تکمیلی و تفسیری خواهد بود.