چکیده:
بررسی نقش نیروهای اجتماعی در تحولات سیاسی از موضوعات مهم و اساسی در جامعهشناسی سیاسی است. طبقات اجتماعی از جمله نیروهای متمایز اجتماعی محسوب میشوند که در تحلیل عملکرد گروههای اجتماعی و سیاسی ایفای نقش دارند. در بین تقسیمات طبقات اجتماعی همواره نقش طبقه متوسط سنتی در تحولات سیاسی و اجتماعی ایران موردتوجه قرار داشته است. چارچوب نظری انتخابی برای تحلیل طبقه متوسط سنتی، نظریه انواع سرمایه پیر بوردیو است که سعی کردهاند ارتباط انواع سرمایه را با طبقه اجتماعی موردتوجه قرار دهد و نشان میدهد که طبقه متوسط سنتی در دوران شکلگیری انقلاب اسلامی ایران از طریق بهرهبرداری مناسب از سرمایههای متنوع اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و بهویژه فرهنگی و نمادین توانست بر دیگر رقیبان پیروز شود و نقش هژمونیک در ساختار قدرت سیاسی پیدا کند. در این تحقیق، برای گردآوری اطلاعات از روشهای کتابخانهای و میدانی و از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. جامعه آماری شامل مدیران تخصصی و کارشناسان خبره در زمینه تحولات سیاسی ایران میباشند. برای انجام مقایسات زوجی و رتبهبندی معیارها و زیرمعیارها، از تکنیک فرایند تحلیل شبکه (ANP) در نرمافزار Super Decisions استفاده شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که از چهار معیار اصلی شناساییشده سرمایههای طبقه متوسط سنتی در دوران شکلگیری انقلاب اسلامی، معیار سرمایههای فرهنگی و نمادین دارای بیشترین وزن شناخته شد و بعدازآن سرمایههای سیاسی، سرمایههای اجتماعی و سرمایههای اقتصادی در رتبههای بعدی در این تحقیق قرار دارند.
Examine the role of social forces in the political developments of the major issues in society, political sociology is. Including the distinct social classes is that the analysis L function group for their social and political role. Among the social divisions, the role of the traditional middle class has always been taken into account in the political and social developments of Iran. Theoretical framework for analyzing the traditional middle class, capital of Pierre Bourdieu's theory is to try to have relationships with social class considered capital and suggests that the traditional middle class during the formation of the Islamic Revolution through the Proper operation of the enterprise in various economic, social, political, and cultural and symbolic able to win another competitor and hegemonic role in the political power structure. In this study, for collecting information, library and field and questionnaires were used .The population consisted of professional managers and experts in the field of political developments in Iran are. For paired comparison and ranking of criteria and sub -criteria, techniques (ANP) On the Software Applications Super Decisions Has been used. The results showed that the four main criteria identified capital of the traditional middle class during the formation of the Islamic Revolution, a measure of capital of cultural and symbolic capital has the greatest weight was found after the political of social capital and economic rank next in this investigation are.
خلاصه ماشینی:
سرمايه هاي تأثيرگذار طبقه متوسط سنتي در دوران شکل گيري انقلاب اسلامي ايران عليجان مراديجو١ دريافت : ٩٨/٧/١٠ عليرضا ازغندي ٢ پذيرش : ٩٨/٩/١٥ 3 سيد مصطفي ابطحي چکيده بررسي نقش نيروهاي اجتماعي در تحولات سياسي از موضوعات مهم و اساسي در جامعه شناسي سياسي است .
چارچوب نظري انتخابي براي تحليل طبقه متوسط سنتي ، نظريه انواع سرمايه پير بورديو است که سعي کرده اند ارتباط انواع سرمايه را با طبقه اجتماعي موردتوجه قرار دهد و نشان مي دهد که طبقه متوسط سنتي در دوران شکل گيري انقلاب اسلامي ايران از طريق بهره برداري مناسب از سرمايه هاي متنوع اقتصادي ، اجتماعي ، سياسي و به ويژه فرهنگي و نمادين توانست بر ديگر رقيبان پيروز شود و نقش هژمونيک در ساختار قدرت سياسي پيدا کند.
چون نظريه انواع سرمايه در شناخت طبقات اجتماعي و به ويژه طبقه متوسط سنتي در تأثيرگذاري بر تحولات سياسي بسيار کاربردي و درخور تأمل است ؛ بنابراين چارچوب نظري اين پژوهش توجه به انواع سرمايه هاي پير بورديو هم از لحاظ نظري و هم از لحاظ عيني و مصداقي در رقابت ها و منازعات سياسي دوران شکل گيري انقلاب اسلامي موردتوجه و امعان نظر قرار مي گيرد.
از ديگر سرمايه هاي فرهنگي روحانيت مي توان به شبکه گسترده مساجد و منبرها، ترويج گفتمان اسلام سياسي، نقش کاريزماتيک امام خميني(ره ) به عنوان رهبر انقلاب و مرجع تقليد، ايجاد مدارس ديني و تشکيل انجمن هاي اسلامي در دانشگاه ها و فعال شدن کانون هاي مذهبي و ديني و مرجعيت به عنوان سرمايه نمادين اشاره کرد؛ بنابراين در رقابت و منازعه سياسي بر سر قدرت بعد از انقلاب ، وجود اين سرمايه هاي فرهنگي براي روحانيت بسيار حياتي بود تا بتواند نفوذ خود را در توده ها تضمين کند و به هژموني خود بر سر ساير گروه ها دست پيدا کند.