چکیده:
هدف پژوهش حاضر اثربخشی آموزش روش دلگرم سازی شوانکر مبتنی بر نظریه آدلر بر خودکارآمدی، رضایتمندی از زندگی و تنظیم هیجانی زوجین متعارض در تهران بود. روش تحقیق در این پژوهش، نیمه آزمایشی بوده و از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش را زوجین متعارض شهر تهران تشکیل می دهند با توجه به جمعیت زوجین متعارض شهر تهران جمعا تعداد آنان 20000 نفربودند. نمونه پژوهش شامل 50 نفر از زوجین مراجعه کننده (مرد یا زن) به مراکز مشاوره شهر تهران بود که به روش نمونهگیری در دسترس از بین مراجعین انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش آموزش روش دلگرم سازی شوانکر مبتنی بر نظریه آدلر (25 زوج) و گروه گواه(25زوج) گمارش شدند. داده های پژوهش با کمک پرسشنامه خودکارآمدی شرر و همکاران(1982)، پرسشنامه رضایت از زندگی داینر، ایمونز، لارسن و گریفین ( ۱۹۸۵ ) و پرسشنامه تنظیم هیجانی گارنفسکی و همکاران(۲۰۰۱) جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آنالیز تحلیل کواریانس تک متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش روش دلگرم سازی شوانکر مبتنی بر نظریه آدلر بر خودکارآمدی، رضایتمندی از زندگی و تنظیم هیجانی زوجین متعارض در تهران نسبت به گروه کنترل به طور معنیداری اثر بخش بودهاند (001/0≥P). بنابراین با توجه به اثربخشی آموزش روش دلگرم سازی میتوان از این مداخلات در محیطهای مشاوره و روان درمانی خانواده استفاده کرد .
The purpose of the present study was to investigate the effectiveness of Adler's theory of self-efficacy, life satisfaction and emotional adjustment in conflicting couples in Tehran. The research method was experimental and pre-test and post-test design with control group was used. The statistical population of this study is the conflicting couples of Tehran city. According to the population of conflicting couples in Tehran, their total number was 20,000. Using Cochran formula to select the sample size, 384 individuals were selected as the sample, and among them, the couples who scored lower in the questionnaires, 50 were selected as the main sample, divided into two groups of 25 people. The data were collected by self-efficacy questionnaire Sherer et al. (1982), Life satisfaction questionnaire Diner, Immunes, Larsen and Griffin (1985) and Goranfsky et al. (2001). To analyze the data, one-variable covariance analysis analysis was used. The results showed that Shanker's method based on Adler's theory of self-efficacy, life satisfaction and emotional regulation of conflicting couples in Tehran was significantly more effective than the control group (P Keywords: Teaching method of encouragement, self-efficacy, life satisfaction, emotional regulation and conflicting couples
خلاصه ماشینی:
نتایج نشان داد که آموزش روش دلگرم سازی شوانکر مبتنی بر نظریه آدلر بر خودکارآمدی ، رضایتمندی از زندگی و تنظیم هیجانی زوجین متعارض در تهران نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری اثربخش بوده اند (٠٠٠١≤P)؛ بنابراین با توجه به اثربخشی آموزش روش دلگرم سازی می توان از این مداخلات در محیط های مشاوره و روان درمانی خانواده استفاده کرد.
ازآنجایی که این ویژگی با تمام دشواریهایی که برای افراد به وجود میآورد در جامعه کنونی روزبه روز در حال گسترش است و با توجه به اهمیت نقش تعارضات زناشویی در رضایت از زندگی و افزایش خودکارآمدی و تنظیم هیجان در این پژوهش به بررسی آموزش روش دلگرم سازی شوانکر مبتنی بر نظریه آدلر بر خودکارآمدی، رضایتمندی از زندگی و تنظیم هیجانی زوجین متعارض در تهران پرداخته است که با حصول نتایج میتوان الگوهای مناسب و روابط سالم بین زوجین را پیشنهاد نمود.
جدول ٥ نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیری برای مقایسه نمرات خودکارآمدی در گروه های آزمایش و کنترل {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} جدول شماره ٥ نشان میدهد که پس از تعدیل نمرات پیش آزمون ، میانگین های نمرات پس آزمون خودکارآمدی زوجین متعارض (٠٠٠١≤P و ٢٠٨/٣٩٤ = (٣٧ و ١) F) بین گروه آزمایش و کنترل تفاوت وجود دارد؛ به عبارت دیگر با ٩٥ درصد اطمینان میتوان گفت آموزش روش دلگرم سازی شوانکر مبتنی بر نظریه آدلر باعث افزایش خودکارآمدی زوجین متعارض میشود.
Emotion regulation strategied in bipolar II Disorder and borderline personality disorder: Defferences and relationships with perceived parental style.