چکیده:
مقاله حاضر درصدد بررسی همکاریهای علمی و تکنولوژی در اتحادیه اوراسیا است. از این منظر پس از بسط فضای مفهومی موضوع و بیان جنبه پروبلماتیک بودن آن، به بررسی اهمیت همکاریهای علمی و تکنولوژیکی پرداخته شده است. مطابق با مستندات موضوعی ارائه شده در این مقاله، روش پژوهش، توصیفی- تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات، کتابخانهای میباشد. یافتهها حاکی از آن است که: اولا؛ همکاریهای علمی و تکنولوژیکی برخلاف همکاریهای اقتصادی و تجاری مبتنی بر نفع شخصی نیست و عمدتا منافع ملی را بیشتر مدنظر قرار میدهد، این موضوع سبب شده تا همکاریهای علمی و تکنولوژیکی در روابط کشورها براساس بازی برد- برد محاسبه شود، ثانیا، ضعف دانش و فناوری جدید و همچنین کمبود نیروی متخصص در حوزه اوراسیا سبب شده است تا منطقه پذیرای نوع خاصی از دیپلماسی در قالب دیپلماسی علمی و فناوری باشد.
The present study intends to investigate the scientific and technological collaborations in Eurasian Union. From this point of view, after expanding the conceptual framework of this subject and declare the problematic aspect of it, we investigate the importance of the scientific and technological collaborations. According to the thematic documents that are being presented in this research, the research method is descriptive-analytical and the method of data collection in this research is the library method. Findings of this study indicate that at first, scientific and technological collaborations contrary to the economic and commercial collaborations aren’t based on personal interests and mostly consider the national interests. The result of this issue is that the scientific and technological collaborations are being considered in the relationships between countries which are based on win-win situation. Secondly, weakness and shortage of modern science and technology and also the shortage of professional workforce in the area of Eurasia lead the region to be receptive toward a specific type of diplomacy under the framework of scientific and technological diplomacy.
خلاصه ماشینی:
این موضوع سبب شده تا اتحادیه اوراسیا نیز توجه خود را به همکاریهای علمی و تکنولوژی مبذول دارد چراکه توسعه همکاریهای تکنولوژیکی میان کشورهای عضو این اتحادیه در نتیجه وجود اولویتهای هویتی نزدیک به هم یا حتی مشابه در حوزههای علمی و تکنولوژیکی انجام شده است که عبارتند از: مواد اولیه جدید، فناوری اطلاعات، انواع زیست فناوری و نانو فناوری، انرژیهای تجدیدپذیر، تکنولوژیهای فضایی و غیره.
علاوه بر این کشورها و نهادهای آنها را قادر میسازد تا بر شکاف دانش و کمبود منابع غلبه کنند و جای تعجب نیست که امروز متوجه میشویم که بیش از یک پنجم تولید دانش جهانی از طریق تألیف مشترک علمی منتشر میشود (لمياء حروش، 2019: 3-5)، و زمینه برای مشارکت علمی مشترک را فراهم نموده است این موضوع سبب شده است تا اخیرا مورخین حوزه علم و تکنولوژی به تدریج توجه بیشتری را به رابطه میان علم، تکنولوژی و روابط بینالملل معطوف کنند.
براساس این تحلیل نوعی توسعه فعالانه تجارت و همکاری اقتصادی میان روسیه و کشورهای عضو اتحادیه (EAEU) در حوزه ماشینآلات و محصولات مهندسی هم از لحاظ افزایش صادرات و هم از لحاظ تعمیق پیوندهای همکاری وجود دارد.
جدول 2) شاخص گروبل- لوید برای محصولات حوزه مهندسی (براساس درصد، 2017) {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} Sopilko and others 2019: 618-616)) توسعه همکاریهای تکنولوژیکی میان کشورهای عضو این اتحادیه در نتیجه وجود اولویتهای هویتی نزدیک به هم یا حتی مشابه در حوزههای علمی و تکنولوژیکی انجام شده است که عبارتند از: مواد اولیه جدید، فناوری اطلاعات، انواع زیست فناوری و نانو فناوری، انرژیهای تجدیدپذیر، تکنولوژیهای فضایی و غیره.