چکیده:
کنایه آن مقولهی زبانی است که از گذشته تاکنون در بستر حرکت خود، تنوع و دگرگونیهایی را پشت سر گذاشته و در سبک هندی علاوه بر آن کنایات گذشته، کنایههای جدید و متنوع تری آفریده شده است. این مقاله میکوشد با استناد به منابع موجود، با ملاکهای علمی، ضمن بررسی کنایات سبک هندی، آن ها را با سبک های پیشین، بررسی و تحلیل کند. روش در این پژوهش از نوع تحلیلی اسنادی است. ابتدا تمام فرهنگ هایی که در زمینه کنایات ارائه شده بود، مطالعه گردید، سپس فیش برداری و طبقه بندی صورت گرفته است. ابتدا پس از طرح و بحث موضوع و ذکر پیشینهی تحقیق، به تعریف کنایه میپردازد و آن را، از حیث جانشینی، هم نشینی، کمیّت و گشتار(ژرف ساخت و رو ساخت)، معین می کند. آن چه را که نگارنده از کنایه فهمیده با طبقه بندی خاصی ارائه می کند. به ذکر نمونهها و مصادیق کنایه می پردازد. کنایههای نو و تکراری را از هم تفکیک می کند. کنایات را در قالب اشکال و نمودارها، تحلیل و دسته بندی می کند و در پایان به مقایسهی کنایههای تکراری و غیر تکراری یا نو و سنتی در ۴۰ غزل از دیوان بیدل می پردازد و درصد آن کنایات را با عدد و رقم نشان می دهد و با بررسی آن ها به این اهداف و نتایج دست پیدا می کند که از گذشته تاکنون چه تفاوتهایی در این امر واقع شده و شبکهی تداعی و تخیل شعرا چه تفاوتهایی نسبت به هم داشتهاست.
Irony is a category of language that has undergone diversity and changes in the context of its movement from the past to the
present, and in addition to those ironies of the past, new and more diverse ironies have been created in the Indian style. This
article tries to review and analyze the allusions of Indian style with the previous styles, citing the available sources, with
scientific criteria, while examining them. The method in this research is documentary analytical. First, all the cultures that
were presented in the field of allusions were studied, then the fish were taken and classified. First, after discussing the
subject and mentioning the background of the research, he defines the irony and determines it in terms of substitution,
coexistence, quantity and rotation (deep construction and construction). What the author understands from the irony presents
with a certain classification. Mention examples and examples of irony. Distinguishes between new and repetitive ironies.
Analyzes and categorizes the allusions in the form of shapes and diagrams, and at the end compares the repetitive and nonrepetitive
or new and traditional allusions in 40 sonnets of Biddle's Divan, and shows the percentage of the allusions with
numbers and figures. By examining them, he achieves these goals and results, what are the differences in this matter from
the past until now, and what are the differences between the network of association and imagination of poets.
خلاصه ماشینی:
پيشينه ي پژوهش لغت نامه هاي فارسي و فرهنگ هاي کنايي نوشته شده است از جمله : (لغت نامه هاي دهخدا)، (برهان قاطع )، (فرهنگ کنايات ) از منصور ثروت ،( فرهنگ بلاغي -ادبي ) از ابوالقاسم رادفر،( فرهنگنامه کنايه )از منصور ميرزانيا، ( فرهنگ اشعار صائب ) از احمد گلچين معاني و مقاله هايي نيز با موضوع بررسي کنايه در آثار شاعران نوشته شده است ؛ اما هيچ کدام از اين مقالات به کنايه و تقسيم بندي انواع آن از لحاظ سنتي و جديد نپرداخته اند.
(کزازي، ١٣٨١: ١٧٢) تيــغ ســتم ببــين چــه بــه زلــف ايــاز کــرد پـــــا از گلـــــيم خـــــود نبايـــــد دراز کـــــرد (صائب ،١٣٨٣: ٧٢٠) کنايات عاميانه از نوع ضرب المثل که در عصر صفوي کاربرد زباني دارند تا ادبي (کنايه هاي جديد)، مانند: شـــد شـــکر آب ز شـــرم ســـخن شـــيرينم گر ميان مـن و طـوطي شـکرآب اسـت بـه جاسـت (غني، ١٣٤٩ : ٤٤) مانند: ضرب المثل : «آفتاب از کدام طرف سر زده ؟» آمــد ســحر بــه خانــه ي مــن يــار بــي حجــاب امــــروز از کــــدام طــــرف ســــرزد آفتــــاب ؟ (صائب ،١٣٨٣: ٢١٩) نـــــدارم اختيـــــار گـــــر يـــــه امشـــــب بـــــه در مـــــي گـــــويم اي ديـــــوار بشـــــنو (سليم ،١٣٤٩: ٣٠٩) عينيت بخشيدن به ذهنيت : شاعران سبک هندي، به کمک امور عيني و محسوس ، امور ذهني را که مبهم است ملموس مي سازد: دل چنــين گــر بــر در و ديــوار خــود را مــي زنــد خانــه ام را زود چــون مجمــر مشــبک مــي کنــد (صائب ،١٣٨٣: ٢٥٢) « خود را به در و ديوار زدن »: کنايه از: شدت بي قراري و سراسيمگي .
درنمودار زير، کنايه هاي تعداد ٤٠ غزل بيدل - يکي از سرآمدان شعر سبک هندي - از نظر نو بودن و سنتي بودن ، به شکل نمودار و عدد، مقايسه شده است .