چکیده:
آیات سوره کافرون از آیات نیازمند بازنگری در زمینه ترجمه و تفسیر است. بیشتر مترجمان و مفسّران، آیات چهارگانه دوم تا پنجم این سوره را بر وجه تکرار، ترجمه و تفسیر کردهاند؛ گرچه وجوه دیگری غیر از تکرار نیز در ترجمه و تفسیر این آیات بیان کردهاند که به نظر میرسد باتوجه به دلالت فرازمانی و فرامکانی آیات قرآن و نیز وجوه اعرابی لفظ «ما» در آیات که چهار مرتبه به صورت متفاوت در سیاق آیات به کار رفته است، هیچکدام از ترجمهها و تفاسیر، کامل نیستند و چهبسا بتوان با توجه به دیدگاههای مطرح، وجهی نوین برای ترجمه و تفسیر آیات شریفه مذکور بیان داشت. لذا جستار حاضر درصدد است با روش توصیفی – تحلیلی، به بازیابی مفهوم آیات پنجگانه نخست سوره کافرون پرداخته و ضمن نقد ترجمهها و تفاسیر قرآن کریم، بر این نکته تصریح نماید که برخلاف آنچه بیشتر مفسّران و مترجمان قرآن تاکنون پنداشتهاند، این آیات شریفه، خالی از تکرار است و در دلالت ناظر به گذشته و حال و آینده و به صورت ابدی، و نیز در مقایسه میان معبود و شیوه عبادت توحیدی و کافرانه، نفی هرگونه اشتراک میان اسلام و کفر مینماید.
The verses of Surah al-Kafirun are among the verses that need to be reconsidered in the field of translation and interpretation. Most translators and interpreters have translated and interpreted the second to fifth verses of this surah in terms of repetition although other aspects besides repetition have been stated in the translation and interpretation of these verses. Considering the trans-temporal and trans-spatial denotation of the verses of the Quran, as well as the grammatical inflection aspects of the word “ma” in the verses, which has been used four times differently in the contexts of these verses, none of the translations and interpretations can be considered complete, and perhaps a new aspect can be considered in translating and interpretating the above-mentioned holy verses given the views discussed. Hence, the present article seeks to explore the meanings of the first five verses of Surah al-Kafirun using the descriptive-analytical method. Criticizing the translations and interpretations of these verses in the holy Quran, the article further stipulates that, contrary to what most interpreters and translators of the Quran have thought so far, these holy verses are devoid of repetition. They refer to the past, present and future and, eternally, as well as in making a comparison between the worshiped and the method of monotheistic and atheistic worship, they deny any commonality between Islam and atheism.
خلاصه ماشینی:
بيشـتر نحويـون و مفسـران معتقدند که الف و لام آن، عهد است و اشاره به همان گروه معيني از کفار قريش دارد که بر اساس سبب نزول سوره ، پيشنهاد مصالحه و مشارکت در پرستش را بـه رسـول خـدا(ص ) دادند (ماوردي، ٣٥٧/٦؛ طبرسي ، ٨٤٠/١٠؛ ابن عبدالسلام ، ٣٨٣/٢؛ قرطبـي ، ٢٠ /٢٢٥- ٢٢٦؛ طباطبايي ،٣٧٣/٢٠) زيرا خداوند متعال در اين سوره ، رسول خود را مأمور کرده کـه از دين آنان (آن گروه معهود) بيزاري جويد و خطابشان کند که شما هم از پذيرفتن دين من امتناع مي ورزيد (طباطبايي ،٣٧٣/٢٠) و آيات نيز در پاسخ همان گروه معين از کفار نـازل شده است و نه همه کافران ؛ علاوه بر آن که درباره همه کافران اين گونه نيست کـه تـا آخـر عمر برکفر خود باقي بمانند؛ بلکه برخي از آنان در آينده ايمان ميآورند و برخي نيز بر کفر خود باقيمانده و کافر از دنيا ميروند و لذا خطاب آيه نميتواند نسبت به همه کفـار باشـد بلکه تنها نسبت به کافران معين و معهودي است که در سبب نزول سوره ذکرشده اند و طبـق پيش بيني قرآن ، بر کفر خود باقي ماندند (ماوردي، ٣٥٧/٦).