چکیده:
جنبش های اجتماعی وقتی پدید می آیند که گروهی از افراد به گونه ای سازمان
یافته در صدد تغییر یا حفظ برخی از عناصر جامعه برآیند. در واقع به هرگونه
کوشش جمعی برای پیشبرد منافع مشترک، یا تامین هدف اصلی از طریق عمل
جمعی خارج از حوزه ی نهادهای رسمی، جنبش اجتماعی می گویند . جنبش
اجتماعی یکی از مهم ترین گونه های رفتار جمعی است که تعداد زیادی از مردم در
آن سازمان می یابند و فعالانه شرکت می جویند تا در جامعه نوعی دگرگونی ایجاد،
و یا از وقوع دگرگونی خاصی جلوگیری کنند. برخی از جنب شها در چارچوب
قوانین جوامعی فعالیت می کنند که در آن حضور دارند، در حالی که جنبش های
دیگر به صورت گروه های غیرقانونی یا زیرزمینی فعالیت می کنند. از این رو هدف
این مقاله بررسی جنبش های سیاسی سوریه می باشد. پژوهش حاضر با استفاده از
روش توصیفی تحلیلی و بهره مندی از منابع کتابخانه ای و اینترنتی انجام شده
است.
خلاصه ماشینی:
با توجه به ضعف احزاب از جمله حزب ملي و کمونيست ، حـزب بعـث بـه تدريج بر حکومت سوريه حاکم شده است حزبي که در سال ١٩٤٦ تاسيس شد و اجـراي برنامه هاي اصلاحي ، اقتصادي ، اجتماعي ، اتحاد بين کشورهاي عربي و ناسيوناليسم عرب و رابطه بين اسلام و عربيت اساس اين حـزب را تـشکيل داده بـود.
شاخه اي که به رهبري حـافظ اسد علوي مذهب به تدريج قدرت را در دست گرفته است و اکنون بدون معارض جدي بر حزب و بر کشور حکومت مي کند، خود را واقعگرا، مخالف آرمانگرايان به دور از واقعيت ، طرفدار تعليق روند انقلاب به سود مصالح سوريه ، مدافع آرمان هاي مردم فلسطين ، چپگـرا، انقلابي و سوسياليست مي داند، و از زمان به قدرت رسيدن نه تنها از بعث عراق دورتر، کـه با آن دشمن تر نيز شده است ؛ و همة کوشش ها براي برقراري آشتي ميان آنها تـاکنون بـه نتيجه نرسيده است (١٢١ :٢٠٠٩ ,Guido) .
ب ـ حزب بعث و جنبش اخوان المسلمين سوريه و مصر را مي توان دو کشور مهم در جهان عرب دانست کـه بـر عکـس کـشورهاي حاشيه خليج فارس تنها بر منابع نفتي تکيه ندارند و تـلاش دارنـد تـا بـا فکـر و انديـشه جامعه ي خود را مديريت کنند.