چکیده:
سبک، شیوهایی است که نویسنده یا شاعر برای بیان مفاهیم خود در اثر ادبی به کار می برد. یکی از روشهای به دست آوردن سبک ویژهی یک نویسنده یا شاعر، بررسی نشانههایی است که در متن اثرش به کار میگیرد. نشانههایی که سبب ایجاد تشخص سبکی میشود. تحلیل سبک شناسانه به روش علمی و کاربردی که به تشخیص ژانر ادبی متن و افتراق آن با آثار دیگر کمک می کند و تأیید روش نشانهشناسی برای دستیابی به سبک و نوع ادبی یک اثر از اهداف این تحقیق است. ما برآنیم که نشان دهیم آیا تعداد نشانهها و بررسی شیوههای استفاده شده در به کارگیری نشانهها امکان سبک شناسی و ارزشگذاری کیفی یک اثر را به شیوهایی علمی فراهم میکند؟ ویژگی اصلی آثار «مهدی اخوان ثالث» توجه به زبان و ساختار ادبی متن و غلبه عنصر عاطفه و احساس است. شیوه روایتگونه اشعار اخوان به ویژه در مجموعه آخر شاهنامه زمینه لازم را برای بررسی ساختار روایی این مجموعه به لحاظ نوع ادب غنایی فراهم کرده است. پس از بررسی ساختار نشانهها در سه شعر منتخب از این مجموعه که داری ساختار مشابهی بودند نتایج قابل تأملی در شناخت سبک شناسی نشانهها به دست آمد که همگی در پی القای پیام محوری زبان و اندیشه شاعر است. این نشانهها همگی در یک ساختار منسجم از موسیقی، واژگان، بیان و نحو استفاده شدهاند.
خلاصه ماشینی:
سبکشناسی نشانهها در مجموعۀ شعر «آخر شاهنامه» از اخوان ثالث سارا شفیع زاده گروسی1 چکیده سبک، شیوهای است که نویسنده یا شاعر برای بیان مفاهیم خود در اثر ادبی به کار میبرد.
ما برآنیم که نشان دهیم آیا تعداد نشانهها و بررسی شیوههای استفاده شده در به کارگیری نشانهها امکان سبکشناسی و ارزشگذاری کیفی یک اثر را به شیوهای علمی فراهم میکند؟ویژگی اصلی آثار «مهدی اخوان ثالث» توجه به زبان و ساختار ادبی متن و غلبه عنصر عاطفه و احساس است.
بدین ترتیب پژوهش حاضر بر اساس دو پرسش شکل گرفته است: 1ـ آیا در بررسی اشعار انتخاب شده از منظر نشانهها، موارد مشترک قابل استخراج است؟ 2ـ نشانهها چگونه با ایجاد فضاهای معنایی، سبک ادبی ویژۀ شاعر را معرفی میکنند؟ از اهداف مهم این پژوهش، ارائه یک الگو از چگونگی به کارگیری نظریۀ نشانهشناختی ساختارگرا بر یک متن ادبی است.
اما چون بررسی سبک و نوع ادبی بر اساس تحلیلهای نشانهشناختی درباره آثار ادب فارسی بسیار اندک است برای مشخص شدن کارکرد و گسترۀ نشانهشناسی، در این مقاله نه بر اساس آرای یک نشانهشناس خاص؛ بلکه از زوایای گوناگون مورد تحلیل قرار میگیرد.
در واقع سبکشناس ساختارگرا در پی آن است که چگونه تناسبهای ساختاری میان آواها، واژگان، ترکیبات، ساختهای نحوی و جملات، باعث ایجاد سبک خاصی در زبان شاعر یا نویسنده شده است و از دل این ساختار و تناسبها ویژگی سبکی اثر را شناسایی میکند.
در واقع سبکشناس ساختارگرا در پی آن است که چگونه تناسبهای ساختاری میان آواها، واژگان، ترکیبات، ساختهای نحوی و جملات، باعث ایجاد سبک خاصی در زبان شاعر یا نویسنده شده است و از دل این ساختار و تناسبها ویژگی سبکی اثر را شناسایی میکند.