چکیده:
هدف این پژوهش بررسی میزان اهمیت و اولویت بندی عوامل موثر بر توانمندسازی کارگران است. پژوهش حاضر بر اساس نحوه گردآوری اطلاعات، تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی می باشد. جامعه آماری این تحقیق کارگران صنایع بالای 1000 نفر در استان مرکزی می باشند که تعداد این افراد بیشتر از 10هزار نفر است. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده و با استفاده از جدول مورگان تعداد 400 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه ی محقق ساخته می باشد. ضریب آلفای کرونباخ پرسشنامه مذکور 0.931 محاسبه گردید که از پایایی برخوردار بوده است. از آزمون T و آزمون فریدمن توسط نرم افزار SPSS جهت بررسی اهمیت و اولویت بندی عوامل موثر بر توانمندسازی استفاده گردید. نتایج نشان داد که در بین عوامل موثر بر توانمندسازی، عامل فردی به عنوان اولویت اول و عوامل گروهی و عوامل سازمانی به ترتیب اولویت دوم و سوم را کسب کرده اند. همچنین در بین عوامل فردی، عامل عزت نفس به عنوان اولویت اول و عاملهای تعهد سازمانی، نگرش، انگیزش و هوش هیجانی به ترتیب اولویت دوم تا پنجم را کسب کرده اند. در بین عوامل گروهی، عامل مشارکت، کار تیمی و ارتباطات به ترتیب رتبه اول تا سوم را کسب کرده اند. و نهایتاً در بین عوامل سازمانی، بهترین رتبه مربوط به عامل دسترسی به اطلاعات و پایین رتبه مربوط به غنی سازی شغلی می باشد.
The aim of this study is to evaluate the importance and prioritize the factors affecting the empowerment of workers in industries. current study on the basis of data gathering is a descriptive survey. The study population consisted of workers in industry over 1,000 people in the markazi province. The sample was 400 people from the community, that by method Sampling and using Morgan table were selected. Data collection tools is included made questionnaire. Cronbach's alpha coefficient of the questionnaire 0.931 was calculated that is the reliability. T-test and Friedman test By SPSS software was used to evaluate the importance and priority factors affecting the empowerment. The results showed that among the factors affecting empowerment, individual factor as a first priority and group factors, and organizational factors in order of priority have gained the second and third. As well as the individual factors, factors of self-esteem as first priority and commitment, attitude, motivation and emotional intelligence have gained the second to fifth respectively. Among the factor's teamwork, involvement, teamwork and communication have acquired in the ranking first to third. Finally, the organizational factors, the best rank is related to the access to information related to job enrichment is lower.
خلاصه ماشینی:
انگيزش Velthouse &Thomas ;(١٩٨٨) Kanungo &Conger ;(١٩٨٦) Bandura (1990); Scott & jaffe (1991); Chan et al (2011) تعهد سازماني Robbins, Carrol ;(٢٠٠٠) Birnbaum &Somers ;(١٩٩٥) & crino Fredendall (2002); Sahoo et al (2010) عزت نفس حيدري و مرادي (١٣٩٣)؛ سنجري (١٣٩٠)؛ صادقيان و همکاران (١٣٨٧)؛ ;(١٩٨٣) Kanter هوش هيجاني نوبري (١٣٨٧)؛ عابدي و همکاران (١٣٩٠)؛ علاقمندان و همکاران (١٣٩٢)؛ مهرابيان و همکاران Atiq et al, 2015; Muchechetere et al.
(٢٠١٠)Loyd &Val ;(٢٠٠٣) Bonder ;(٢٠٠١) Sanders ;(١٩٨٩) Daft 1 Spreitzer مجله توانمندسازي سرمايه انساني، دوره ١، شماره ٣، زمستان ١٣٩٧| ١٣٣ امام قلي زاده و همکاران (١٣٨٨)؛ هاشم نيا و همکاران (١٣٩٥)؛ ويژگيهاي شغلي ايزدي يزدان آبادي و همکاران (١٣٩٠)؛ حسيني کوکمري و همکاران (١٣٩٢)؛ ايرانزاده و زنجاني (١٣٩٠)؛ ;(٢٠٠٦) Mueller &Wallach ;(١٩٩٧) Gange et al دسترسي به منابع Blanchard ;(١٩٨٣) Kanter ;(١٩٩٦) Korukonda et al ;(١٩٨٥) et al Tubbs & Moss (2000); دسترسي به Blanchard ;(١٩٨٣) Kanter ;(١٩٩٦) Korukonda et al ;(١٩٨٥) et al اطلاعات و دانش & Tubbs ;(١٩٩٥) Spreitzer ;(١٩٩٥) lawler &Bowen ;(١٩٩١) Noller Moss (2000).
قرباني زاده و خالقي نيا (١٣٨٨)؛ تفويض اختيارات ١٩٩)whetten &Comrron ;(١٩٩٣) Reinecke &Schoell, Dessler ٨( ضياالديني و همکاران (١٣٩١) پاداش Bragg ;(١٩٩٥)Kinlaw ;(١٩٩٥)Speritzer ;(١٩٨٨) Kanungo &Conger (2000); obbins,crino & Fredendall(2002) آموزش Mathieu ;(٢٠٠٠) Moss &Tubbs ;(١٩٩٥)Kinlaw ;(١٩٨٦) Bandura (2006) غني سازي شغلي (١٩٩٩)Koberage ;(١٩٩٥)Speritzer ;(١٩٨٩) Daft ساختار سازماني واعظي و سبزيکاران (١٣٨٩)؛ نفري و اميد فر (١٣٨٩)؛ حاتمي و همکاران (١٣٩٤)؛ عارفي نيا و همکاران (١٣٩٢)؛ Blanchard ;(١٩٩١)jaffe &Scott ;(١٩٨٥) Kinlaw(1995);Vogt & Murrel (1998); Robbins(2002).