چکیده:
اکنون همکاری و مشارکت سه رکن حاکمیت، بخش خصوصی و جامعه مدنی ضرورتی انکار ناپذیر است. حاکمیت، مسئولیت تنظیم روابط و سیاستهای داخلی و خارجی را به نمایندگی از ملت بر عهده دارد و جامعه مدنی شامل همه تشکلهای مردمی است که در جهت توسعه کشور و با اهداف غیرانتفاعی و عام المنفعه تلاش میشود. نهادهای مدنی در ایران با چالشهایی مواجه هستند. همچنانکه به لحاظ ساختاری با موانعی همچون موانع فرهنگی، حقوقی و اقتصادی مواجه هستند. از سوی دیگر در ابعاد درونی مشکلاتی همانند کلی بودن و مبهم بودن اهداف وظایف، ضعف مدیریت، فقدان اعتبار و نداشتن پایگاه اجتماعی و عدم آگاهی این سازمانها نسبت به نقش و جایگاه خود در جامعه این نهادها را ناکارآمد میکند. در ابعاد بیرونی چالشهایی همچون تعریف نشدن نوع رابطه دولت با سازمانهای غیردولتی، عدم وجود هویت جمعی مشترک در میان سازمانهای غیردولتی و فقدان درک و پذیرش نقش سازمانهای غیردولتی در جامعهای نهادها را ناپایدار مینماید.
The Ineffectiveness of Non-Governmental Institutions in Serving Iran's National InterestsDr. Masoud MotallebiShapor karimiAbstract:The cooperation between sovereignty, the private sector and civil society is inevitable. Sovereignty is responsible for implementation of domestic and foreign policies. Civil society has consisted of public associations which try to develop the country for nonprofit and social ends. Civil society has faced with the challenges in Iran. From a struct-ural perspective, it has faced cultural, legal and economic obstacles. These institutions are inefficient due to unclear goals, weakness of management, lack of credibility and lack of social status and lack of awareness of these organizations about their role in society. The instit-utions have faced external challenges such as their ambiguous rela-tions with state, lack of common identity among non-governmental organization and lack of understanding and acceptance of the role of non-governmental organizations.Key Words: Nongovernmental Governance, Saman, Iran,Trans-parency, Governments
خلاصه ماشینی:
از سوی دیگر در ابعاد درونی مشکلاتی همانند كلي بودن و مبهم بودن اهداف وظايف، ضعف مديريت، فقدان اعتبار و نداشتن پايگاه اجتماعي و عدم آگاهي اين سازمانها نسبت به نقش و جايگاه خود در جامعه این نهادها را ناکارآمد میکند.
این سازمانها از یک طرف به علت ضروت جامعه مدنی به وجود آمدهاند و نقش آنها در بدو امر، آگاهسازی عمومی از مسائل مختلف اجتماعی است و از سوی دیگر نیز نوعی ناظر بر عملکرد دولت و حکومت در کارهای همه آحاد محسوب میشوند.
(سازمان ملل متحد، اعلامیه جهانی حقوق بشر، مواد 29و 21) 3- شفافیت شفافیت به این معنی است که تصمیمات گرفته شده و اجرای آنها به شیوهای صورت گیرد که به پیروی قوانین و مقررات بینجامد و اطلاعات به صورت آزاد و کافی در دسترس همگان موجود باشد.
5- عدم آگاهي اين سازمانها نسبت به نقش و جايگاه خود در جامعه سازمانهاي غيردولتي عمدتاً از نقشي كه در جهت شكلدهي به ساختار اجتماعي و تغيير فرهنگ و ارزشهاي حاكم بر جامعه برخوردار ميباشند آگاهي ندارند.
عدم وجود درك مناسب از تعريف و جايگاه سازمانهاي غيردولتي در جامعه و در درون خود آنها باعث گرديده است تا اين سازمانها به دنبال تقليد از الگوهاي دولتي بروند و اين مسئله نيز به نوبه خود به تلاش سازمان مربوطه در جهت كسب پايگاه اجتماعي مشخص صدمه ميزند.
اما تجربه نشان داده است كه سازمانهايي كه در جامعه هدف خود از پایگاه اجتماعي مناسبي برخوردارند بدون توجه به اين مشكل فعاليتهايشان را به نحو مطلوبي به انجام ميرسانند هر چند محدوديت منابع مالي توسعه فعاليتهاي سازمان را با مانع روبه رو ميكند.