چکیده:
تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر متغیر انطباقپذیری مسیر شغلی بر تمایل به ترک شغل کارکنان با درنظرگرفتن نقش میانجی سریالی متغیرهای رضایت شغلی و استرس شغلی طراحی شده است. نوع تحقیق براساس هدف، کاربردی و براساس ماهیت و روش اجرا، توصیفی، همبستگی و باتوجهبه مطالعه تأثیر متغیرها به نوعی از شیوه علّی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان شاغل در شرکت گلتاش، تولیدکننده محصولات آرایشی و بهداشتی است که 393 نفر بوده و حجم نمونه به روش تحلیل توان آماری به کمک نرمافزار SPSS SamplePower برابر 212 نفر درنظر گرفته شد. بهمنظور تجزیهوتحلیل دادههای تحقیق از نرمافزارهای SPSS و SmartPLS استفاده شده است. یافتههای پژوهش حاکی از این است که رضایت شغلی و استرس شغلی بهصورت سریالی و پیوسته بهعنوان متغیر میانجی در رابطه بین انطباقپذیری مسیر شغلی و تمایل به ترک شغل عمل مینمایند. در این رابطه نقش میانجی رضایت شغلی تأیید و نقش میانجی استرس شغلی تأیید نشده و همچنین رابطه مستقیم انطباقپذیری مسیر شغلی و تمایل به ترک شغل تأیید نشده است. نتایج این پژوهش میتواند مورد استفاده مدیران سازمان موردمطالعه و همچنین شرکتهای تولیدکننده محصولات آرایشی و بهداشتی قرار گیرد.
This study is designed with the aim of investigating the impact of career adaptability on employees' turnover intention and considering mediating role of job satisfaction and job stress. Type of study based on the objective, is practical and based on the essence and implementing method, is descriptive, correlational. Also, this study makes use of causal method according to studying impact of variables. Statistical population is all of the employees in Goltash Company, producing cosmetic products which are 393 employees. Sample size in the statistical power analysis method is equal to 212 people with the help of SPSS SamplePower. In order to analyze data, SPSS and SmartPLS are used. Results demonstrate that job satisfaction and job stress have serially mediating role in the relation between career adaptability and turnover intention. In this relation the role of job satisfaction as a mediating variable is approved, the mediating role of job stress is not approved and the direct relationship between career adaptability and turnover intention is not approved. Results of this study can be used by managers of organization and other cosmetic manufacturing companies.
خلاصه ماشینی:
براسـاس آنچـه بيـان شـد، رابطه همبستگي بين دو متغير انطباق پذيري مسير شغلي و تمايل به ترک شغل کارکنـان (گـوان ١ و همکاران ، ٢٠١٥) و وجود نقش ميانجي رضايت شـغلي در رابطـه سـاختاري بـين ايـن دو متغيـر در تحقيقات گذشته تأييد شده است (چان و ماي، ٢٠١٥).
علاوه برآن ، از پيامدهاي انطباق پذيري مسير شغلي، افزايش رضايت شغلي و کاهش استرس در کار ميباشد (فيـوري٢ و همکـاران ، ٢٠١٥: ١٧) و همچنين نقش ميانجي استرس شغلي در رابطـه بـين رضـايت شـغلي و تمايـل بـه تـرک شـغل در مطالعات گذشته نشان داده شده است (دهستاني بنستاني و همکاران ، ١٣٩٦: ٢).
Jou 121 باتوجه به همبستگي متغيرهـاي انطبـاق پـذيري مسـير شـغلي و تمايـل بـه تـرک شـغل (گـوان و همکاران ، ٢٠١٥؛ امار و نوردين ، ٢٠١٣)، همبستگي متغيرهاي انطباق پذيري مسير شـغلي و اسـترس شغلي (فيوري و همکاران ، ٢٠١٥ ) و همچنين رابطه همبستگي بين استرس شغلي و تمايل به تـرک شغل (کو و همکاران ، ٢٠١٢؛ جانگ و يون ، ٢٠١٤) اين تصور ايجـاد مـيشـود کـه در رابطـه بـين انطباق پذيري مسير شغلي و تمايل به ترک شغل کارکنان ، استرس شغلي نقـش واسـطه اي داشـته و بخشي يا تمام اثر انطباق پذيري مسير شغلي بر تمايل به تـرک شـغل ازطريـق متغيـر اسـترس شـغلي انتقال يابد، لذا براين اساس فرضيه بعدي تحقيق به صورت زير تعريف ميشود: فرضيه هشتم : استرس شغلي در تأثير انطباق پذيري مسير شغلي بر تمايل به ترک شغل کارکنـان نقش ميانجي ايفا ميکند.