چکیده:
جلسه هفتم تاریخ شفاهی سردار دکتر سیدیحیی صفوی بر دو موضوع تمرکز داشت: ۱. اعمال ضدانقلاب
در شکنجه رزمندگان و مسائل اخلاقی در میان گروههای سیاسی به خصوص حزب دمکرات کردستان
و حزب کومهله. در این جلسه سردار اظهار کرد که آنچه من از قساوتها و اعمال ضدانسانی حزب
دمکرات. کومهله و چریکهای فدایی خلق در کردستان دیدم» نشاندهنده آن بود که آنها هیچ اعتقادی به
اسلام و شرافت انسانی نداشتند. آنها راننده مرا در وسط جاده خواباندند و با تبر دست و پایش را قطع
کردند راو راید شهادت برساندند. فمچتیق پیش از نغور از باسدارات و بسیجی هابر/دستبسته تیربارات
کردند و همه آنها را داخل گودال انداختند و روی آنها خاک ریختند. ایشان درباره مسائل اخلاقی گروهها
نیز یادآور شد که آنها به هیچگونه اصول اخلاقی در رابطه با زنان پایبند نبودند و در مقرهایشان زنان و
مردان بهصورت مختلط در کنار یکدیگر روابطی آزاد داشتند. ۲. اظهارنظر درباره ویژگیهای فرماندهانی
که در کردستان منشا اثر بودند. آقای صفوی درباره شهید محمد بروجردی، شهید علی صیاد شیرازی» شهید
علی موحد دانش, شهید علی رضائیان» شهید احمد فروغی و شهید امیر سیدحسام هاشمی به نکات خوبی
که شاید کمتر شنیده شده باشد اشاره کرد. آقای صفوی گفت: شهید بروجردی جامعنگر بود. به کردستان
نگاه فرهنگی داشت و با ضدانقلاب دلسوزانه رفتار میکرد و برای تخفیف احکام آنها از اعدام به پایینتر
میکوشید. توان سازماندهی فوقالعادهای داشت. در حوادث و بلاهای بزرگه، انسان معنوی، تاثیرگذار و
آرامی بود و بهدلیل اینکه انسان خودساختهای بود، تحمل و ظرفیتش نیز بالا بود. سردار صفوی درباره شهید
صیاد شیرازی نیز اظهار کرد: از اوایل پیروزی انقلاب تا زمان شهادت، من و این بزرگوار دوست و همفکر
بودیم. شجاعت و ایمان و اخلاص او به پیشرفت مسائل کردستان و جنگ بسیار کمک کرد. اهل قرآن و
نوافل و پایبند به امام و رهبری بود. سردار صفوی درباره افراد یادشده نیز کوتاه و مفید نکات خوبی را بیان
کردند. وی علی موحد دانش را شجاع و جسور خواند و علی رضائیان را فرمانده معلم نامید.